gniòva ung auter, k’ œl reschòna da matt, y da muschatt.
L’jœ vœira, respuend l’auter: ma reschòne inschì, atschokœ
vo m’entendœise. PlonerM, Erzählung1GRD1807:45 (grd.);
b) Pitl y grant, uniun l sà, / Che sëis n uem dlonch stimà. /
Vo nes ëis mandà y dunà / san Benedët y si corp sant. Pitl
i grant, uniun el sa, / Ke sëis n uem dlonk stimà. / Vo nes ëis
mandà i dunà / San Benedët i si korp sant. PlonerM, BepoMahlknecht1821*-1915:56 (grd.); c) Piarè via, e jirè da mio
pere, e dirè a dël: Pere! è fat picé davánt a Dio, e davánt a
vos. Piaré via, e schiré da mio pére, e diré ad al: Pére! é fatt
piggié davant a Dio, e davant a vos. HallerJTh, FigliolProdigoFOD1832:151 (fod.); d) Donzela, nos un dërt rajonè de
vos. Donzella, nos uǹ dërt raĝionè de vos. DeRüM, DonzelaRajonèVos1833-1995:232 (MdR); e) mi caro père, gé é ofenù Dio e ence vo; gé no merite più de vegnir chiamà vosc
fi, ma ve pree de me tor per un de vesc famees. mi caro
père, ge è offendù Dio e encie vo; ge no mèrite plu de vegnir
clamà vos fi, ma ve prèe de me tor per ung de vos famèes.
SoraperraA, FiProdigoCAZ1841-1986:246 (caz.); f) Pare, ió
éi ofendù Dio e anche vos, no son pì degno, che me ciamade vosc fiol Pare, iò hei offendù Dio e anche vos, no son
pi degno, che me ciamade vos fiol ConstantiniM, FiProdigoAMP1841-1986:255 (amp.); g) Voi orghenist sonà su ben! /
Prest clarinec, flauc e sciubioc / Tree! - tombre, bombardogn, fagoc / Sofiage ite, par dì de legn! Voi orghenist sonà
su beng! / Prest clarinetg, flautg e subiotg / Tree! - tombre,
bombardogn, fagotg / Sioffiae it, par dì de leng! BrunelG,
CianzonJentBona1856-2008:244 (bra.); h) Pere! ie é cumetù picià dant a Idie y dant a vo, no son plu dëni de vester
tlamà vosc fi, ma ve prëie tulëme su per vosc fant! Père!
jö hè cummuettù pitgià dànt a Iddie y dànt a vo, no soŋ plu
dëgn de vöster tlamà voŝ fi, ma vë prëe tulemë su per voŝ
fànt! VianUA, FiProdigo1864:192 (grd.); i) Ve rispeto, recordae / Aé prima scomenzà Vosc, / dan no ve lamentà, / Se
el vespei ve becarà! Ve rispetto recordae / Avè, prima scomenzà Vosc, / dan’ no ve lamentà, / Se el vespei ve beccàrà!
Anonim, PrimaRapresentanza1873*-1973:23 (amp.); j) O
bun Pere en Cil! da Os vegni iö, chiló sopolida, da düc arbandonada, ater co da Os su no O bung Pere in Ceìl! da
Os vegni iou, chilò soppolida, da duttg’ arbandonada, at’r,
che da Os sŭ no DeclaraJM, SantaGenofefa1878:14 (Badia)
3 usato come complemento oggetto o complemento
indiretto formato con preposizione (gad., fas., fod.,
amp.) Ⓘ voi Ⓓ euch ◇ a) Chël de os, che é zënza picé,
i tires la pröma pera ados ad ëra. Cal de os, che é zanza
pitgiö, i tire la prüma péra ados ad alla. HallerJTh, MadalenaBAD1832:154 (Badia); b) chi che de vo é senza pecià,
tire l prum n sas contra de ela. chi che de vo è senza peggià, tíre il prum un sas contra de ella. HallerJTh, MadalenaCAZ1832:157 (caz.); c) Chi de vos, ch’é zenza picé, i tire l
prum de sasc Chi de vos, ch’é cénza pitgié, i tiré ‘l prum de
sass HallerJTh, MadalenaFOD1832:160 (fod.); d) Dandadöt
damani os, / Os dui nüc o os dui Jans, / Porcí nes ëise os
mai nos / Cherdé atló os dui compagns? Dang da dōtt damani oss, / Os dui Nütsch o os dui Schangs / Portgi nös
öisö os mai nos / Chördö atló os dui Compagns? AgreiterT,
ConLizonza1838-1967:130 (mar.); e) Ce voreo mai dai abada / a ra lenga d’invidiosc, / che a dà calche sboconada /
i vorav’ esse con vos. Ce voréo mai dai abada / ara lenga
d’invidiósc, / che a da calche sboconada / i voràv’ èse con
vos. DemenegoG, LodeMasciza1844-1929:118 (amp.).
vos (fod., amp., LD, MdR) ↦ vos.
vosautri Ⓔ VŌS (EWD 5, 121) + ALTER (EWD 1, 171) 6 1844 vos
òutre (DemenegoG, LodeMasciza1844-1929:118)
fas. voetres caz. voetres moe. voiautres fod. vosautri col. voiauter amp. vosoutre LD vosautri
pron. pl. Ⓜ vosautres (f.)
forma rafforzativa del pronome di seconda persona plurale, usato cioè dalla persona che parla
quando si riferisce ad altre persone realmente o
idealmente presenti (fas. DA 1973; Mz 1976; DLS 2002;
DILF 2013, fod. Pe 1973; P/M 1985; Pz 1989; DLS 2002; Ms
2005, amp. C 1986; Q/K/F 1988; DLS 2002, LD DLS 2002) Ⓘ
voialtri, voi Ⓓ ihr ◇ a) Che se fosse stà tre dì / con vosoutre
sun chi scagnes / a ve vede, a presentì, / ‘l ea un outro pei
de magnes Che se fose sta tre di / con vos òutre sun chi scagnes / a ve vede, a presentì, / l’èva un òutro pei de magnes
DemenegoG, LodeMasciza1844-1929:118 (amp.); b) Gé ve
la é fata a voetres musciac, vardame dò. ğe ve la é fata
a vo etres musač, vardame do. BrunelG, Cianbolpin1866:15
(caz.); c) E coscì con chi outre / Che aea pì merito, / I
dijea: con vosoutre / On ancora pì debito. E cosscí con chi
autre / Che avea pí merito, / I discea: con vos autre / On ancora pí debito. Anonim, Monumento1873:2 (amp.).
vosautri (fod., LD) ↦ vosautri.
vosc (amp.) ↦ osc.
vosc (fas., caz., bra., fod., amp.) ↦ vost.
vosc † (amp.) ↦ vos.
vosc (agg.) (grd.) ↦ vost (pron.).
vosoutre (amp.) ↦ vosautri.
vost Ⓔ VOSTER (invece di VESTER) (EWD 5, 125; http://www.atilf.
fr/DERom/entree/’BOstr-u) 6 1632 (in beneffice) vost (Proclama1632-1991:160)
gad. ost (pron.), osc (agg.) mar. ost Badia ost grd. vost (pron.),
vosc (agg.) fas. vosc caz. vosc bra. vosc fod. vost, vosc col.
vost amp. vosc LD vost MdR vost
pron. Ⓜ vosc, vosta, vostes
pronome possessivo corrispondente al pronome di
seconda persona plurale (gad. B 1763; A 1879; A 1895;
Ma 1950; P/P 1966; V/P 1998; DLS 2002, grd. A 1879; G 1879;
L 1933; Ma 1953; F 2002; DLS 2002, fas. A 1879; R 1914/99;
DA 1973; Mz 1976; DLS 2002; DILF 2013, fod. A 1879; Pe
1973; P/M 1985; Pz 1989; DLS 2002; Ms 2005, amp. C 1986;
Q/K/F 1988; DLS 2002, LD DLS 2002, MdR) Ⓘ vostro Ⓓ
euer ◇ a) Iö ves rengrazie de la bona compagnia. / Iö
ves sun oblighé per la vosta. Jeu ves ringrazie de la bonna compagnia. / Jeu ves suǹ obblighé per la vosta. DeRüM,
TëmpRetornunseCiasa1833-1995:245 (MdR); b) nëus fan de
na munëida a una, tulëde chël, che ie vost, y jide nous fàŋ
de na munëida a una, tulëde chëll, chë jè vòst, y s̄ide VianUA, LaurancVinia1864:195 (grd.); c) Vo savëis uni ëura la
vosta! / Oh sce savësse chëla di autri, o la vosta, po ulassais avëi ngërt! Vo savëis ugn’ ëura la vòsta! / O ŝe savess
chëlla dei autri, o la vòsta, pò ulasais avëi ingert! VianUA,
JanTone1864:198 (grd.)
agg. Ⓜ vosc, vosta, vostes
aggettivo possessivo corrispondente al pronome
di seconda persona plurale (gad. B 1763; A 1879; A
1895; Ma 1950; P/P 1966; V/P 1998; DLS 2002, grd. A 1879;
G 1879; L 1933; Ma 1953; F 2002; DLS 2002, fas. A 1879; R
1914/99; DA 1973; Mz 1976; DLS 2002; DILF 2013, fod. A
1879; Pe 1973; P/M 1985; Pz 1989; DLS 2002; Ms 2005, amp.
C 1986; Q/K/F 1988; DLS 2002, LD DLS 2002, MdR) Ⓘ vostro Ⓓ euer ◇ a) O Gejù redentor, dunëme vosc amor.
O Giesu redentor, duname vosch amor. RungaudieP, LaStacions1813-1878:91 (grd.); b) V’adore te chësta decima terza Stazion, o Seniëur tëut ju dla crëusc ti braces de vost’oma adulereda V’adore in chasta dezima terza Stazion, o
Segniour tout shu della crousch ti braces de vost oma adulereda RungaudieP, LaStacions1813-1878:92 (grd.); c) Ncuei
de Vosta festa, / Sciaudonse drët la testa. / Stajon aliegramënter, / Potztausend sapramënt! Nkuei de Vosta festa,