æigi at hava illa grunsæmd eða nokkornn tortryglæik a mer. Þa være mer at sonnu engi ast a þer. ef ec villda svikia þek. Seg mer oc ottazc allz ækki. seg mer oc man þer gagn af standa oc gæva. Sua længi oc miok lokkaðe hann bliðlæti hænnar oc sua vel likaðe honum bœn hænnar. at hon fiaraðe hann uppi. oc stoðsk hann æigi bliðlæti hænnar ne lokkan. oc sagðe hann hænni allt oc mællti.
4. Fru sagðe hann. þar i skogenom hia vægenom. þar sem ec em van at ganga. er æin fornn kapella er mer hævir mikit gott gort. oc þer oftsamlega gagn oc hiolp fengit. þar er stæinn æinn skorenn innan holr hia runni æinum. þar legg ec klæði min mæðan ec em uti til þess er ec fær hæim aftr. Sem þesse fru hafðe hœyrt þæsse hin kynlego tiðendi. þa oskraðe hon oc ottaðezc þenna atburð. oc ihugaðe hon þa með listugu athygli huersu hon skylldi skiliazt við hann. sua at hon lægi æigi hia honom oftarr. Nu var æinn riddare i þui fylki er længi hafði unnat hænni. oc lengi bæðet hænnar oc oft læitat at fa vilia hænnar til munugðar sinnar. margar giafer rikar gævet hænni oc miok þionat hænni. en hon hafði allz ækki unnat honom oc enga bœn hans iatt honum. En nu sændi hon til hans sændimann sinn oc sneri ollum hug sinom til hans. oc mællti a brævi til hans. Unnasti vær nu fæginn bliðr oc glaðr. þui at þat er þu hævir lengi i valkazt. þa væiti ec þer nu ast mina oc likam minn. þu scallt gera mec unnasto þina. Hann þakkaðe hænni morgum þokkum oc viðr tok tru hænnar oc trygðar fæstum. oc þui nest tok hann æið af hænni. at hann skylldi uruggr um væra oc bua uræddr.
5. Sem formali þæirra oc felagskapr var gorr. þa let hon upp alltt oc sagde honom giorsamlega þat sem bonde hænnar hafðe sagt henni. huerssu hann skifti ham sinum oc huert hann for oc huar hann var. meðan hann var i vargs ham. Hon gærðe hanom alla luti þessa kunnega. oc siðan visaðe honom til markarennar. oc sagðe honom huar klæðe hans lago. oc at hann skylldi hava þau hæim með ser. Mæð þæssom (hætte) var herra Bisclaret svikinn oc illa halldenn af illzsko kono sinnar. oc fyrir þat at hann huarf sua oft i brott. þa hugðo aller at hann være nu at ollu tyndr. oc var þa huærvetna æftir honum spurt oc læitat hans. oc kunni ængi fra honum at sægia. oc fannz hann huærgi. oc fyrir þui var hann skiott glœymðr sem sa er dauðr er. Þa biuggi sa kono hans er lengi hafði hænni unnat. oc stoð nu sua tolf manaðe. allt til þæss er konongrenn for at væiða i hina somu mork er Bisclaret i var. Đægar hundarner varo lœystir þa funnu þæir[3] Bisclaret oc raku hann aller allan dag hundar oc væiðimenn.
