oc mællte. Ec lofa þer at unna þæim er þætta bællti lœysir af þer. Þui nest kystuzt þau oc stoð þa sua buen viðrrœða þæirra astsæmd oc skæmtan þæirra.
15. Þann hinn sama dag kom upp viðrskifti þæirra oc funnu menn þau bæðe saman. oc fannz þat allom sæm tit var hiuskaps með þæim. þui at æinn vandr riddare hafðe allt þægar uppi. er herra hænnar hafðe þangat sænt at rœða við hana. oc er hann kom at lopteno þa komsk hann æigi inn. oc sa hann igægnom glygg æinn þat sem þar var titt. oc gecc hann þægar til herra sins oc sagðe honom þat sem þar hafðe hann séét. Sem herra hænnar hafðe hœyrt frasogu hans þa fecc hann hinn mæsta harm oc angr. oc kallaðe hann þa til sin þria hina villdasto vini sina. oc gængo þegar til svæfnlofzs hænnar oc let hann þa briota upp hurðena. oc fann hann þar riddarann með hænni. Oc af þæirre hinni[16] myklo ræiðe er a honum la. þa bauð hann þæim þægar at dræpa riddarann. En Guiamar hinn vaskaste maðr oc hinn vapndiarfaste liop þa upp oc ottaðezc þa allzækki. oc græip æina digra furustong er klæðe a hengo. oc man hann nu gera æinum huerium þæirra œrenn angr ef þæir læita til hans. oc aðr en þæir skilezk þa [man hann[17] sua læika þa oc læmia at þæim være hœgra hæima. En herra þæirra læit þa længi a hann. oc spurði huat manna hann være. oc huar hann var barnnfœddr. oc talðe hann honom allt huersu hann kom þangat oc huersu fru hans tok væl við honom. oc fra kollonne er sagðe honom orlog hans þa er hann hafðe sært hana. oc huerso hann fecc sar af henni oc fra skipi þui er hann a stæig oc huersu skipit flutti hann þannog. oc með þæssom hætti kom ec i þitt valld. Þa suaraðe sa herra honum at hann truði æigi þui er hann hafðe sagt honum. en ef sua er sem þu hævir sagt. oc værðr skipet fundit. þa scal þægar ræka hann i haf. ef hann tynizt þa er honom fagnaðr. en ef hann kœmr kuikr oc hæill af skipino þa likar honom illa. Þui nest sem hann hafðe hæitet honum uruggan frið þa gengo þæir ovan til strandar. oc fundu þæir skip i hofnenne oc gecc hann þegar a skipet. oc toc þa skipet mikinn skrið oc stæfndi i haf. En riddarenn andvarpaðe gret oc harmaðe unnasto sina. oc bað hann þa guð at hann skyllde skiótt brott takazt oc koma alldri til hafnar næma hann fae unnasto sina er hann ann enn sem livi sinu. Sua sem honom hellt þesse harmr. þa kom hann þui nest til hafnar þar sem hann fyrst skipet sa hia fylki sinu. oc gekk hann þægar af. sem hann var at lande komenn. Þa sa hann æinn af sinum svæinum fylgianda riddara æinom oc læidde vapnhæst i toge. oc kende hann þægar suæinenn oc
