Naruszewicz Biskup łucki, pierwszy historyk polski 1733—96.
Kniaźnin 1750—1807 poprzednik romantyzmu.
Szymanowski 1748—1801 poeta trzeciorzędny.
Cesarz Aleksander I (1801—1826) utworzył Królestwo tz. Kongresowe 1815—1831.
Niemcewicz 1758—1841 wydał r. 1825 „Jana z Tęczyna.“
Cooper 1789—1851, Amerykanin.
Pope Aleksander 1688—1744, poeta angielski.
Woronicz 1757—1829 napisał „Boże coś Polskę.“
Jan Śniadecki 1756—1830, rektorem był 1807—14.
d’Alembert (cz. Dalamber) 1717—1783 pisarz francuski.
Kajetan Koźmian 1772—1856 napisał Ziemiaństwo wydane r. 1830.
Ludwik Osiński 1775—1838, adwokat i dyrektor teatru warszawskiego.
W „Cydzie“ Corneilla Chimena zakochała się w bohaterskim Rodrygu.
Boilau (cz. Błalo) estetyk francuski 1636—1711.
Schiller (cz. Szyler) 1759—1805, poeta niemiecki, autor licznych ballad i rozczochranego dramatu „Zbójców.“
Na cześć Laury Petrarca pisał sławne sonety.
Morawski Franciszek 1783—1861.
Wężyk 1785—1830 był raczej klasykiem.
Odyniec 1804—1885, tłómaczył autorów angielskich i niemieckich, pisarz nieszczególny.
Alojzego Felińskiego 1771—1820 Barbara, najlepsza tragedya przed Słowackim, daleka jednak od Racin’a i Corneill’a.
Brodziński poprzednik romantyzmu 1791—1835.
