Page:PL X de Montépin Żebraczka z pod kościoła Świętego Sulpicjusza.djvu/374

 Aby przyśpieszyć objęcie w posiadanie dochodów, zapisanych żonie, Rollin, zaopatrzony w rejentalną plenipotencye Henryki, miał jechać do Fenestranges, gdzie doktor Pertuiset czuwał nad interesami synowicy zmarłego jego przyjaciela.
 Urzędowe formalności szybko załatwionemi zostały, sukcessye ogłoszono i Henrykę Rollin, z domu d’Areynes wprowa dzono w posiadanie dochodów z majątku hrabiego Emanuela, którego kapitał, jak wiemy, pozostać miał nienaruszonym, matce albowiem małej Maryi-Blanki przysługiwało jedynie prawo pobierania procentów, aż do dnia pełnoletności, lub małżeństwa jej córki.
 Obrachunki, dostarczone przez notaryusza z Paryża, wykazały do rozporządzenia spadkobierców sumę, wynoszącą dwieście dziewięćdziesiąt siedem tysięcy franków, pochodząca z zebranych rent od kapitału w roku wojny, z dołączeniem takichże z roku bieżącego.
 Gilbert, otrzymawszy czek na tę sumę, wydał stosowne pokwitowanie, jako pełnomocnik, działający za upoważnieniem swej żony, lecz jego władza nie sięgała dalej i odtąd Henryce wyłącznie służyło prawo rozporządzanie dochodami.
 Po ukończeniu tych interesów, Rollin zapytał służących czy pragną pozostać nadal w pełnieniu dotychczasowych obowiązków w Fenestranges?
 Nie zdołał wszakże zjednać sympatyi tych ludzi. Wszyscy oni wiedzieli od Piotra Rènaud i Rajmunda Schloss, o brudnej przeszłości obecnego sukcesora i jego niskim charakterze Odrzucili więc jego propozycye.
 Piotr Rènaud objawił zamiar powrotu do swych rodzinnych Wogezów, gdzie posiadając kawałek własnego gruntu, pragnie życia na nim dokonać.
 Rajmund, któremu szczodrobliwość zmarłego pana d’Areynes, zarówno jak Piotrowi pozwalała żyć przyzwoicie z zapisanego im funduszu, oświadczył, iż chce zamieszkać w Paryżu, ażeby być bliżej księdza Raula. Inni odpowiedzieli, że już poprzyjmowali w obcych domach obowiązki.
 Gilbert został mocno dotknięty tą tak ogólną odmową, postanowiwszy wszelako przyjeżdżać często do Fenestranges, gdzie go nęciły wielkie lasy, jako amatora polowania, niechciał zmniejszać służby zamkowej i rozpoczął poszukiwania nowych dla zastąpienia odchodzących.