Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/94

From Wikisource
This page has been proofread.

mkiem radziwiłowskiem; dziś to wieś znaczna, z niezmienioną formą miasteczka, z kilku ulicami, lud rusiński. Grunt miejscami piaskowaty a miejscami sapowaty. Łąk błotnych pod dostatkiem. Mieszk. trudnią się rolnict., ciesielką i rybołówstwem. Radziwiłłowska puszcza oddziela tę wieś od Ortela książącego, a od Ortela królew. rz. Zelowa, i obszerne błotne łąki. Do miasta powiatowego Biały 1 mila.

Dokudowo lub Dokudów, 1.) mko. w pow. lidzkim, leży pod 53° 48′ szerok. geogr. i 43° 11′ dług. wschod., o 2 w. na płn. od prawego brzegu Niemna, niedaleko ujścia Dzitwy, o 28 w. na płd. wsch. od Lidy, o 116 w. od Wilna. Ma na płn. rozległe błota, samo zaś mieści się na wyniosłości dochodzącej 437 stóp n. p. m; w 1 urzędzie polic., należy do 4 sądu pokoju 2 (lidzkiego) okręgu i posiada paraf. cerkiew prawosł., zarząd gm. włośc. i szkół. wiejską. Paraf. prawosł. D. dek. lidzkiego liczy parafian męż. 1009, kobiet 955, a gm. włośc. dzieli się na 2 wiejs. okręgi, posiada 23 wsie z 223 dymami i liczy 2035 mieszk. D. od Radziwiłłów przeszło w posiadanie ks. Wittgensteina. Mko ma 316 mk., folw. miał 1866 r. 119 mk. 2.) D., wś włośc. nad Niemnem i Narwą, pow. lidzki, 1 okr. adm., o 24 w. od Lidy, 45 dm., 476 mk. (1866). 3.) D., wś. w połud. wschod. stronie pow. borysowskiego, niedaleko dr. żel. moskiew.–brzeskiej, w gm. nackiej (ob. Nacz), w 1 okr. polic. (chołopienickim).

Dokurańce, Dokurniańce, wś, pow. trocki, 3 okr. adm., o 23 w. od Butrymaniec, 4 dm., 58 mk., należy do miasta Kowna (1866).

Dokurniszki, 1.) folw., nad strugą bez nazwiska, pow. oszmiański, po lewej str. traktu poczt. wileńskiego, mk. 57, z tych 8 żydów, reszta rzym. katolicy, jest tu młyn wodny. 2.) D., osada, tamże, dom. 16; mk. 127 m., 130 kob., rzym. katolicy. 3.) D., karczma, tamże, mk. 10 żydów (1866).

Dolacy czyli Lachy, na Szlązku aust., mieszkańcy dolin wzdłuż gran. pruskiej, ku północy od Cieszyna, wyżej od innych oświeceni, tak jak i Wałachy, mieszkańcy pagórkowatych okolic w pobliżu Cieszyna. F. S.

Dolanek, folw. dóbr Polomia, pow. rybnicki, par. Polomia, 4 dm., 20 mk.

Dolany, 1.) wś, pow. koniński, gm. Golina, par. Lądek. 1827 r. liczyła 30 dm. i 340 mk. 2.) D., wś nad Wisłą, pow. pińczowski, gm. i par. Książnice Wielkie. Osada bardzo dawna. Około 1080 r. Judyta żona Władysława Hermana, między innemi nadaje klasztorowi tynieckiemu „camerarios Moris, Tuor et Petrus, cognominatus Zdrobadło“, osadzonych w Dolanach. W posiadaniu tego klasztoru D. pozostawały do r. 1774, w którym razem z innemi dobrami, na lewym brzegu Wisły leżącemi, przeszły na własność skarbu, a ten nadał je potem biskupom krakowskim i do r. 1827 były to dobra biskupie. Za czasów Długosza, wś D. miała 8 zagrodników, tabernę i folwark. R. 1858 folw. zniesiono a wś D., wraz z utworzoną wtedy osadą Chełmy, liczy dziś osad włośc. 32, ziemi ornej 212 m., pastwisk 70 m. a ludności 165 osób. R. 1827 D. miały 16 dm., 108 mk. B.

Dolaszewo al. Daleszewo czyli Zajęcza góra, niem. Hasenberg, wś włośc., pow. wałecki, par. i poczta Piła (Schneidemühl), szkoła w miejscu. Obszaru ma 4519 mórg, budynków 121, domów mieszk. 35, katol. 135, ewang. 147. O kościele tutejszym pisze Łukaszewicz „Opis kościołów parafialnych dyecezyi poznańskiej str. 193: kościół w D. drewniany, w r. 1740 nanowo wystawiony.“ Kś. F

Dolce, 1.) Małe, wś w północ. stronie pow. borysowskiego, w gm. berezyńskiej, w 3 okr. polic. (dokszyckim), ma cerkiew; miejscowość górzysta, w okolicach są jeziora rybne. Była tu filia parafii katol. Berezyna. 2.) D.-wielkie, wś i dobra na północ. cyplu pow. borysowskiego, przy granicy gub. witebskiej, pow. lepelskiego, w 3 okr. policyj., w 4 okręgu sądowym i wojskowym dokszyckim, dawne dziedzictwo imienia Wańkowiczów, rozległe na 9100 mor.; tartak, karczma, cerk. paraf. i szkółka wiejska. Gm. D. ma 74 wsi, 1070 dusz męz.

Dolcy al. Dolecka st. p., gub. tulska, pow. bielewski, w pobliżu stacyj Bielew i Bołchow.

Doleck, wś. pow. skierniewicki, gm. Doleck, par, Jeruzal. 1827 r. liczył 23 dm. i 155 mk. Dobra Dolecko składają się z folw. D., Nowiny lub Dębniak, osad młynarskich wieczysto-czynszowych Gaczna, D. i wsi D. i Esterka; od Warszawy w. 56, od Skierniewic w. 12, od drogi bitej w. 5, od rzeki Pilicy w. 48. Rozl. dworska wynosi m. 900 a mianowicie: folw. D. grunta orne i ogrody m. 281, łąk m. 106, pastwisk m. 27, lasu m. 297, nieużytki i place m. 95: razem m. 806. Płodozmian 9-o polowy, bud. mur. 5, drewn. 10: folw. Nowiny lub Dębniak grunta orne i ogrody m. 88, łąk m. 4, nieużytki i place m. 3, razem m. 95. Bud. drewn. 2; dwa młyny t. j. młyn Dolecko z gruntem m. 23 i młyn Gaczna z gruntem m. 48, obydwa na procentach wieczysto-czynszowych; przepływa przez terrytoryum dóbr rzeka Rawka i Chojnatka; w niektórych miejscowościach są pokłady torfu; wieś Dolecko osad 27, gruntu m. 415; wś Esterka osad 7, gruntu m. 152. Gmina D. w pow. skierniewickim wchodzi w skład II okr. sądu gminnego pow. skier. którego rezydencya jest we wsi Chrzczonowice; ogólna przestrzeń morg. 14406, lud. 4173 gł., etat gm. 1473 rs, rocznie po 10 i pół kop. z morgi. Składa się z następujących nomenklatur: Budy Trzcińskie wieś, Chełmce fol. i wieś, Doleck fol. i wieś, rezyd. wójta gminy;