menta Z. A. Helcla t. II; Lib. Benef. Długosza t. II), następnie przeszedł na własność założonego roku 1280 przez świętą Kingę konwentu pp. klarysek w Starym Sączu i należał do niego aż do roku 1782, w którym rząd austryacki, wszystkie dobra tegoż zakonu, zatem i G., na t. z. fundusz religijny zajął: poczem rozdano najlepsze w całej wsi dworskie grunta, pod bardzo korzystnemi warunkami, kolonistom niemieckim; kolonia ta, składająca się obecnie z 13 domów, należy już w większej części do krajowców. W południowej stronie wsi, na granicy Gabonia, Szlachtowej, Jaworek i Roztoki Małej, wznosi się szczyt Przechyba (Prehiba), 1195 m. (szt. gen.). Od Przehyby ku północy bieży granica wschodnia obsz. Gabonia. Na tejże granicy, 1125 m. na płn. od Przechyby, wzgórze Mierków Groń (1120 m. szt. gen.). Od Przehyby na zachód, na granicy G. z Szlachtową, wzgórze Mała Przechyba (1175 m. szt. gen), dalej na płn.-zach. wzgórze Skałki (1168 szt. gen.), narożnik graniczny między G., Szczawnicami i Obidzą. Las Jaworzyna po lew. brz. potoku, 3000 m. na płnc. od Mł. Przehyby, 735 m. (szt. gen.). We wsi chaty Góral zwane 491 m. (szt. gen.). M. Ż. S. i Br. G.
Gabor, młyn wodny pod Lublińcem na Szląsku górnym.
Gabor, wzgórze, ob. Choceńka.
Gaborów potok, potok tatrzański na Podhalu liptowskiem, wytryska z pod głównego grzbietu Tatr po południowej jego stronie, na przestrzeni między Wysokim Wierchem (2170 m. szt. gen.) a Gaborowym zadkiem (1946 m.); płynie ku połud. łukiem wygiętym na wsch., opływając od wsch. i południowego wschodu odnogę górską, odrywającą się od Starej Roboty, zwaną Wysokim Wierchem (Klin starorobociański), której południowy koniec zwie się Klinem (1569 m. szt. gen.). U stóp Klinu wpada Gab. p. z lew. brz. do. p. Raczkowej. Połączenie obu potoków wznosi się 1425 m. (szt. gen.). Doliną tego potoku wiedzie z doliny Raczkowej przez Gaborowy Zadek (1946 m.) ścieżka na Ornak (Podhale nowotarskie), gdzie rozdwaja się na zach. do dol. Starorobociańskiej, na wschód do doliny Kościeliskiej. Od połączenia się obu potoków aż po Gab. Zadek oddalenie czyni 2625 m. Br. G.
Gaborów Zadek, także Gaberów Z., nazwa przełęczy między Błyszczem (ob.) a Klinem starorobociańskim, w głównym grzbiecie Tatr, na granicy Nowotarżczyzny i Liptowszczyzny. Wznosi się ona na 1946 m. (pom. wojsk.). Tędy wiedzie perć (ścieżka) z hali Pysznej do doliny Raczkowej. Bok Błyszczu ku G. Z. spada nadzwyczaj stromo. Pod samą przełęczą rozpościera się wielka płaśń trawiasta, w której wschodniej części częstokroć w lipcu i sierpniu rozlegają się płaty śniegu. Od Klinu starorob., zwanego także Wysokim Wierchem (2170 m. pom. wojsk.), wysuwa się na połud. ramię, rozwidlające górną część doliny Raczkowej na dwa ramiona, wschodnie zwane Gaborową doliną, i zach., tj, właściwą Raczkowę. Obiema dolinkami płyną potoczki, wschodni Gaborowym potokiem (ob.), zachodni Raczkową zwany. Powyżej połączenia się obu potoków (1425 m. pom. wojsk.) znajduje się szałas i kilka szop. Br. G.
Gaboryańska Hega, ob. Hega gaboryańska.
Gabowo lub Gabowszczyzna, wś, pow. maryampolski, gm. Michaliszki, par. Igłówka. W 1827 r. było tu 3 dm., 49 mk.; obecnie liczy 14 dm., 143 mk., odl. od Maryampola 22 w.
Gabriel..., ob. Gabryel..., Hawrył...
Gabryaliszki, folw., pow. kowieński, par. Żejmy, okr. adm. i st. dr. żel. lipawskiej Janów, o 8 w. od Janowa. Rozl. 15 włók, gleba pszenna, własność Józefa Nieławickiego.
Gabryałowo al. Milewce, wś rząd., pow. dzisieński, 3 okr. adm., o 85 w. od Dzisny, 1 dom, 7 mk. staroobr. (1866).
Gabryałowszczyzna, dobra w pow. oszmiańskim, par. graużyskiej, nad rz. Olszanką, o 14 w. od Oszmiany, 1 okr. adm., 2 sąd pokoju 5-go okr. smorgońskiego, mają 117 dzies. ziemi uprawnej i należą do Paszkiewicza. R. 1866 miały wraz z wsią 16 dm., 131 mieszk. katol. J. W.
Gabryały albo Gilwicie, 1.) okol. szlach., pow. szawelski, par. kurtowiańska, okr. polic. 4-ty. Ignacy i Bonawentura Gabryałowicze, Paulina Gabryałowiczowa tudzież Antoni Minmont mają tu po 25 dzies. gruntu. Według taryfy ks. żmujdzkiego z r. 1717 mieszkali w tej okolicy Jan i Krzysztof Gabryałowicze. 2.) G., folw., pow. szawelski, par. szawkiańska, rozl. włók 2 i pół, własnóść Józefa Tałucia.
Gabryela, dobra, pow. złotowski, st. poczt. Lipka.
Gabryelin, folw., pow. grójecki, gm. i par Wągrodno.
Gabryelin, przysiołek Rozalina w powiecie tarnobrzeskim.
Gabryelin, niem. Gabrielen, folw., pow. bydgoski, 415 morg. rozl., 2 dm., 37 mk., 17 ew., 20 kat., 6 analf. Poczta w Ślesinie o 2 kil., st. kol. żel. Nakło o 7 kil. Należy do dóbr Potulice. M. St.
Gabryeliszki 1.) wś i dwór, pow. rossieński, par. girtakolska. R. 1862 dwór należał do Wojtkiewiczów. 2.) G., folw., pow. wiłkomierski, własność Michała i Andrzeja Sobkiewiczów. 3.) G., zaśc. szlach., nad jez. Dudałce, pow. wileński, 3 okr. adm., o 47 w. od Wilna, 1 dom, 8 mk. katol. (1866).
