Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/390

From Wikisource
This page has been proofread.

Filipp... (niem.), ob. Philipp...

Filipski młyn, niem. Philippsmühle, posiadłość z młynem, pow. toruński, po lewej skonie Wisły, nad małą strugą wychodzącą z gniewkowickich bagien, na bitym trakcie toruńsko-bydgoskim, pół mili od st. kol. żel. toruńsko-bydgoskiej w Cierpicach, ma obszaru ziemi mórg 283, budynk. 10, dom. mieszkal. 5, katol. 2, ewang. 48. Parafia Podgórze, szkoła Nieszawa, poczta Cierpice. Kś. F.

Filipy 1.) wś włośc., pow. ciechanowski, gm. Zalesie, par. Krasne, o 6 w. od urzędu gm., ma 3 osady, 3 dm., 31 mk., 209 m. rozl., 128 m. roli ornej. 2.) F., wś, pow. kielecki, gm. Snochowice, par. Grzymałków. W 1827 r. było tu 15 dm., 125 mk.

Filipy, okolica w pow. bielskim gub. grodz., przy drodze z Brańska do Białegostokn.

Filipy, niem. Philippi albo też Buchberg, król. nadleśnictwo, pow. kościerski, blisko jeziora Wierzysko, ⅜ mili od Kościerzyny, z podleśnictwami: Debrino, Sommerberg, Tuszkowska huta (Grünthal), Borschthal i Dunajki; ewang. 3, dom mieszk. 1; parafia, szkoła, poczta w Kościerzynie. Obszaru lasu użytecznego zawiera mórg 22344; bez użytku leży mórg 1104. R. 1867 wycięto lasu na sprzedaż mórg 484, dochodu było tal. 14075 i tyleż wydatku. Wyciętego drzewa było stóp kubicznych 323454, w deputatach (Au Deputaten und Servitute) wydanego 31070, do sprzedaży 292384. Kś. F.

Filitz (niem.), ob. Filice.

Filka, inaczej Felka, ob. Wielka.

Fillar, węg. Filler, wieś w hr. gömörskiem (Węg.), w kamienistej okolicy górskiej, kuźnice żelaza, lasy, 481 mk.

Fillsdorf (niem.), ob. Filice.

Filmaszka, rzeczka uchodzącą do Buga pod Kodniem.

Filochy-Milen, wś szlach., pow. ostrołęcki, gm. i par. Piski.

Filona, niem. Willuhnen, wś, pow. niborski, st. p. Nibork.

Filonowce, wś włośc. nad rz. Narwą, pow. lidzki, 1 okr. adm., o 30 w. od Lidy, 10 dm., 79 mk. (1866).

Filowa, potok górski w Beskidzie wysokim (lesistym), w obr. gm. Jaworowa, pow. Turka, źródła ma po wschodniej stronie gościńca węgiersko-galicyjskiego (Uzok-Turka); płynie w kierunku wschodnim, opłukując południowe stoki Szczawinki (953 m.); we wsi Jaworowie, poniżej kościoła, po krótkim biegu, wpada do Jaworówki, dopływu Hnyły, wpadającej do Sanu. Por. Butelka. Br. G.

Filsdorf (niem.), ob. Filice.

Filstów, Velstow (niem.), ob. Wielestowo.

Filutów, wś, pow. kaliski, gm. Brudzew kaliski, par. Blizanów. W 1827 r. liczono tu 7 dm., 43 mk.

Fincice, Finczyce, węg. Finta, wieś w hr. szaryskiem (Węg.), kościół filialny katol, wiele budynków gospodarczych. Fabryka dobrych trwałych skór, folwark, obszerne lasy, uprawa roli, 652 mk. H. M.

Finfa, zaśc. i karczma, pow. wilejski, o 80 w. od Wilejki, 3 okr. adm., gm. Gruzdowo, 1 dm., 8 mk. katol. (1866).

Fingaiken (niem.), ob. Figajki.

Fingerhuta, niem. Fingershütte, włośc. wś, pow. kościerski, wydana przywilejem z Warszawy 22 września 1752, obejmuje jednę posiadłość, obszaru ziemi mórg 490, kat. 8, ewan. 4, dom. mieszkal. 3; parafia, poczta i szkoła w Kościerzynie, dokąd odległość wynosi 1 milę. R. 1859 jest tu posiadaczem Finger.

Finiera, zaśc. i kar. szl., pow. wilejski, 3 okr. adm., o 80 w. od Wilejki, 1 dm., 8 mk. kat. (1866).

Fink, ob. Fiuk.

Finke (niem.) lub Finkenkretscham (niem), os., pow. nissański, pod Gryzowem.

Finken (niem.), 1.) folw., pow. fiszhuski, st. p. Heiligen-Creutz. 2.) F., wś i papiernia, pow. iławski, st. p. Landsberg.

Finkenhof (niem.), folw., pow. żuławski, st. p. Skajzgiry.

Finkenhuben (niem.), os., pow. malborski, st. p. Szymon.

Finkenhuebel (niem.), kol., pow. kładzki, w pobliżu huty Rückers. Kopalnie agatów i karniolów.

Finkenkretscham (niem.), ob. Finke.

Finkenstein (niem.), ob. Kamieniec.

Finkenstein, pow. opolski, ob. Brzezie.

Finlandmujża, folw. w Inflantach polskich, pow. lucyńskim, par. brodajskiej, własność Rodziewiczów. Obszar dworski wynosi 730 dzies. Por. Brodajż. G. M.

Finowski kanał, łączy Łabę z Odrą pod koniec średniego biegu ostatniej za pośrednictwem z jednej strony rzeki Finów wpadającej do Odry z lewego brzegu (na kolanie, które prostuje Nowy kanał odrzański), a z drugiej strony za pośrednictwem Hawoli, wpadającej do Łaby. Kanał ten ciągnie się od zach. ku wsch. na przestrzeni przeszło 15 mil. i ma na 138 stopach spadku szluz 15. Poczyna się od Liebenwaldu nad Hawolą, a kończy się Lipiem jeziorem powyżej Oderberga na kolanie Odry, przypadającej po tej już stronie na łoże rz. Finów. Za pośrednictwem Hawli idzie z tego kanału żegluga do Rupińskiego kanału, dalej także do Wielkiego głównego pruskiego kanału a niemi do Łaby i Baltyku. Od północy zaś przypiera do samego finowskiego kanału kanał werbeliński, który się poczyna od jez. Werbelin, przechodzi jezioro Grabów i łączy w koń-