mieszk. 6; katol. 53, ewang. 25. Parafia Toruńskie Papowo, szkoła Windak, poczta Zygląd. Czystego dochodu liczono urzędowo roku 1865 tal. 1137. Kś. F.
Falęty, Falętyn, ob. Falenty, Falentyn.
Falicze, zaśc. poleski w płn.-zach. stronie pow. bobrujskiego, przy drodze z Pastowicz do Życina. Al. Jel.
Falisław, właściwie Chwalisław, w skróconej formie Chwal, Chwalisz, Chwałek lub Fal, Falisz, Fałek, dawne imię, stanowi źródłosłów nazw Falencin (Falęta — potomkowie Fała), Faliszew, Faliszowice, Fałków, Falki. Nazwa Falenty jest zapewne przekręceniem pierwotnej nazwy: Falęta. Br. Ch.
Falisławice, ob. Fanisławice.
Falisz, wś, pow. stryjski, leży przy gościńcu rządowym idącym ze Stryja do Bolechowa nad potokiem Żyżawa, dopływem pobliskiego Stryja, oddalona od Stryja o 6.8 kil. na południe. Ludność 348, w tem rzym. kat. 19 należ. do rzym. kat. parafii w Żulinie, włości oddalonej od Falisza o 7 kil. na południowy zachód. Gr. kat. parafia w miejscu, w dekanacie stryjskim, obejmująca wraz z filią w Stańkowie 728 gr. kat. obrząd. Kasa pozyczkowa z kapitałem 2000 zł. r. Właściciel większej posiadł. Konstanty Pietruski. Por. Stańków. B. R.
Faliszewo, folw., pow. nieszawski, gm. Bytoń, par. Witowo. Własność Wiktora Donimirskiego. Położony przy trakcie od osady Piotrkowa Żydowskiego do osady (miasteczka) Osięcin. Dymów 7, ludn. męz. 57, kob. 64, osad 18, gruntów włośc. 17 mr. Rozl. folw. 20 wł., z których około 5 wł. bezużytecznych gór wysokich piaszczystych po dawniej wyciętym lesie; reszta grunt przeważnie pszenny; posiada obfitość łąk i znaczne pokłady torfu. Attynencye F. są Górki al. Rzepki i Spoczynek.
Faliszów, wś nad rzeką Pilicą z prawego brzegu, pow. konecki, gm. i par. Skotniki. Istnieje tu tartak i młyn wodny tudzież staw. Liczy 21 dm., 161 mk., 134 mr. włośc. Lasów dworskich należących do dóbr Bąkowa Góra 577 mr. Ziemi dworskiej i łąk należących do folwarków, na lewym brzegu Pilicy położonych, 148 mr. Grunta piaszczyste i podmokłe; wieś cała w nizkiem wilgotnem położeniu, ludność chorowita, nędzna. Au. Ostr.
Faliszowice, wś i folw., pow. sandomierski, gm. Klimontów, par. Chobrzany, o 98 w. od Radomia, o 14 od Sandomierza, o 7 od Klimontowa, o 10 od Wisły. W 1827 r. było tu 18 dm., 107 mk.; obecnie zaś 19 dm., 167 mk.; 270 mr. ziemi dworsk. i 175 mr. włośc.
Faliszowice, wś, pow. brzeski w Galicyi, par. Domosławice, o 7.5 kil. od st. poczt. Zakluczyn.
Faliszówka, ob. Fajstówka.
Falkenau, Gross- i Klein (niem.), ob. Falknowo i Falknówko, Walichnowy i Walichnówki.
Falkenau (niem.), ob. Falknów, pow. grotkowski, st. drogi żel. z Brzegu do Nissy, o 30 kil. od Brzegu. F. S.
Falkenberg (niem.), przys. Hujska w pow. dobromilskim, o 9 kil. na płn. od Dobromila, nad Wiarem, na samej granicy pow. dobromilskiego i przemyskiego. Jest tu szkoła filialna. Resztę szczegółów ob. Hujsko. Lu. Dz.
Falkenberg (niem.), ob. Niemodlin.
Falkenberg (niem.), ob. Sokolca na Łużycach.
Falkenburg (niem.), wieś i domin., pow. bydgoski, ob. Jastrzębie.
Falkenburg (niem.), mko w pow. drahimskim na Pomorzu, nad Drawą, 3603 mk., st. poczt., fabryki tkackie.
Falkenhain (niem.), folw., pow. wałecki, st. p. Wałcz.
Falkenhain (niem.), wś, pow. mogilnicki, ob. Jastrzębowo.
Falkenhein (niem.), folw., pow. ostrzeszowski, ob. Kuźniki.
Falkenhof (niem.), folw., pow. krotoszyński; 2 dm., 24 mk.; należy do miasta Krotoszyna.
Falkenhorst (niem.), ob. Jastrzębie, pow. świecki, tak przezwane r. 1874.
Falkenhorstermühle (niem.) , ob. Brzęczek, tak przezwany r. 1874.
Falkenstein (niem.), wś, niem. (menonicka) kolonia w pow. lwowskim, 28 kil. na płd.-zachód od Lwowa a 5 kil. na zachód od st. pocztowej i kolejowej w Szczercu. Dm. 53, mk. 396 (205 m., 191 k.). Roli ornej posiada większa własność 9 mr.; własność mniejsza roli ornej 429, łąk i ogr. 33, pastw. 240 mr. Urząd parafialny ewangelicki w Dornfeldzie. We wsi szkoła ewangelicka, dom modlitwy z r. 1842, filiał, cmentarz. Lu. Dz.
Falkenstein (niem.), folw., pow. wyrzyski, ob. Polichno (Kirchberg).
Falkenstein (niem.) 1.), dobra, pow. ostrodzki, st. p. Łukta. 2.) F., ob. Grzegórz.
Falkenthal (niem.), wś i domin., pow. wyrzyski, ob. Mierucin.
Falkenwalde (niem.), ob. Fafałdy.
Falkenwalde (niem.), wś włośc., pow. człuchowski, niedaleko pomorskiej granicy, pół mili odległa od miasta Czarnego (Hammerstein), w stronach oddawna zniemczonych, ponad małem jeziorem. Obszaru ziemi zawiera mórg 5651, budynk. 78, dom. mieszk. 32; katol. 14, ewang. 257. F. jest osadą starą, starszą przynajmniej niż pobliskie miasto Czarne, które do parafii falkenwaldzkiej oddawna należało. Nawet kiedy w r. 1345 miasto zostało ufundowane w Czarnem, kościół tutejszy pozostał jak przedtem parafialnym. W przywileju wspomnianego miasta Czarnego, danego przez mistrza w. krzyżackiego, Konrada von Jungingen, tegoż r. 1345, czytamy: Wir wollen das der Pfar-
