Łuhy (823 m.); we wsi Dubszarze zwraca się na wschód i pod Ożenowatą (710 m.) w Słobódce, przysiołku Duby, łączy się od praw. brz. z Lecówką. Długość biegu 6 kil. Br. G.
Dubszcze, Dubrszcze, wieś, pow. brzeżański, przy gościńcu brzeżańsko-tarnopolskim położona, 13 kil. oddalona od Brzeżan, 5 kil. od Kosowej, 942 mk., 469 męż., 473 kob.; 187 rzym. kat. należących do parafii w Brzeżanach, 747 gr. kat., 8 izrael. Dm. 187. Przestrzeni 1699 m. austr., mianowicie: 1384 roli or., 12 łąk, 136 ogr., 47 pastwisk, 63 lasu, 38 dróg i gościńców, 19 innych przestrzeni. Ma parafią gr. kat. w miejscu, do której należy sąsiednia wś Komarówka 209 dusz. W 1878 roku wystawili parafianie nową murowaną cerkiew w ładnem miejscu. Własność Stanisława hr. Potockiego. B. R.
Dubulis, rz., dopływ rz. Pelli z prawej strony. Ob. Windawski Kanał.
Dubury, folwark i wieś, pow. nowoaleksandrowski, par. antuzowska, własność Malickich, z kaplicą drewnianą na cmentarzu wiejskim. Por. Antuzów.
Dubury, jez. w pow. nowoaleksandrowskim, gub. kow., we wsi Piotrowszczyźnie, około 1 i pół w. dł., a 1 w. szer.
Duby, wś, pow. sejneński, gm. i par. Berżniki, liczy 39 dm., 170 mk., odl. od Sejn 9 w.
Duby 1.) folw., pow. poniewieski, należy do dóbr Kirow (ob.). 2.) D., zaśc. włośc., pow. wileński, 2 okr. adm., mk. 25, dm. 3.
Duby, niem. Dauban lub Tauban, wś, pow. rozbórski, par Borszcz. Inaczej Dubo.
Duchawe (niem.), ob. Duchowo.
Duchnica al. Duchnicze, przysiołek Brusna Nowego.
Duchnice, stare i nowe, dwie wsie i folw. pow. warszawski, gm. Ożarów, par. Żbików. Leży na prawo od linii dr. warsz.-wied., o 4 w. od Pruszkowa, D. w 1827 r. miały 13 dm. i 108 mk. Folw. D., od Warszawy w. 12, od drogi bitej wiorsta 1, od rzeki Wisły wiorst 15, miał rozległości wiorst 421 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 385, łąk m. 3, wody m. 1, nieużytki i place m. 14. Płodozmian 10-polowy. Bud. mur. 2, drewn. 11, pokłady marglu. W r. 1880 rozparcelowany. Wieś D. osad 4, gruntu m. 5.
Duchnicz, przysiołek Baszni górnej.
Duchnicze, ob. Duchnica.
Duchnów 1.) wś, pow. nowo-miński, gm. par. Wiązowna. W 1827 r. było tu 30 dm. i 217 mk. Dobra D. składają się z folw. D., i attynencyj: osada młynarska Golica, osada Konik i austerya Olszowa, tudzież wsi: D., Konik, Dziechciniec, Golica, Pęclin, Wielgolas, Żanecin i Malanów; od Warszawy w. 21, od Mińska w. 14, od Miłosny w. 14, droga bita przechodzi przez terrytoryum, od Dębego Wielkiego w. 3. Rozl. wynosi m. 1465 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 621, łąk m. 249, pastwisk m. 6, lasu m. 410, nieużytki i place m. 41, razem m. 1327. Płodozmian 6-polowy. Bud. mur. 5, drewn. 25, pokłady torfu. Osada młynarska Golica z gruntem m. 74, osada Konik m. 54, austerya Olszowa m. 10. Rzeka Mienia przepływa przez terrytoryum i tworzy stawy. Młyn wodny przerabia zboża rocznie około 6,000 korcy, tartak i olejarnia. Wieś D. osad 41, gruntu m. 61; wś Konik osad 6, gruntu m. 169; wś Dziechciniec osad 18, gruntu m. 112; wś Golica osad 3, gruntu m. 9; wś Pęclin osad 10, gruntu m, 239; wś Wielgolas osad 36, gruntu m. 630; wś Żanecin osad 10, gruntu m. 111; wś Malanów osad 18, gruntu m. 119. 2.) D., ob. Czarnogłów i Duchów. Br. Ch., A. Pal.
Duchny, okolica szlachecka, pow. łomżyński; w obrębie jej leżą wsie: Duchny.-Wieluny, D.-stare i D.-młode. D.-Wieluny leżą w gm. Puchały, par. Rutki; w 1827 r. liczyly 10 dm., 59 mk. D. stare i młode w gm. i par. Sniadowo, liczyły w 1827 r.: stare: 31 dm., 103 mk.; młode 10 dm., 45 mk. Jestto gniazdo rodu Duchnowskich, wspominane w dokumentach pod 1441 r. (Gloger).
Duchów lub Duchnów, wś, pow. węgrowski, gm. Czarnogłów (ob.), par. Wiśniew; liczy 10 dm., 114 mk., 314 m. obszaru.
Duchowlany, dobra, pow. grodzieński i wołkowyski, własność Głazera. Na folw. Repli stadnina i sklep wiejski, gospod. postępowe. Niedaleko od D. leży mko Łunna.
Duchowna Górka, pow. kościański, ob. Górka duchowna.
Duchowo, niem. Duchawe, wś, pow. mielicki, par. Mielice, ze szkołą ewangelicką od roku 1746.
Duchowska, st. dr. żel. moskiewsko-brzeskiej, w gub. smoleńskiej.
Duchowszczyna, m. pow. gub. smoleńskiej, nad rzeczkami Chwostcą i Carewiczą, pod 50° 12′ szer. i 50° 4′ dług geogr., o 54 w. od Smoleńska, o 444 w. od Moskwy, o 764 w. od Petersburga. Herb miasta przedstawia w polu białem krzak różany. Znajdują się tu 2 cerkwie murowane: katedralna i parafialna; oprócz tego 2 na cmentarzu. Domy wszystkie prawie drewniane. Mieszkańców ma przeszło 4,000. Trudnią się głównie handlem zboża, pieńki i lnianego siemienia, zakupywaniem i przewozem tytuniu z Ukrainy. Biedniejsi handlują solą, dziegciem, tytuniem, piórami, szczeciną, i wynajmują się za robotnika. Odbywają się tu dwa jarmarki w roku. Towary przywozowe są: rozmaite wyroby rękodzielnicze, garbarskie, metalowe, drewniane, rozmaite naczynia, zboże, miód, wosk, ryba i t. d. Jest tu szpital miejski. W czasie wojny 1812
