pół piaszczystej glebie, przy rzece, przynęcają na lato, do dworków po lesie rozrzuconych, mieszkańców miast przyległych Głuchowa i Królewca. Ign. Niewodn.
Dubowiec, Dubowce, wś, pow. bracławski, par. Woronowica. W 1868 r. było tu 66 mk.
Dubowiec, gub. orłowska, st. dr. żel. witebsko-orłowskiej.
Dubowiec, rzeczka, wypływa z pod Skapulenki (371 m) w lesie Bukowinie, koło leśniczówki Wołoszyniuk, w obr. gm. Dżurowa w pow. śmiatyńskim; płynie na północ parowem między wzgórzami Dolnicą (315 m.) a Obyczem (301 m.); przyjmuje z lew. brz. potok Trościaniec; opływa wieś Ilińce od wschodu; wpada do Prutu naprzeciw Tułukowa. Długość biegu 8 kil. Br. G.
Dubowiec, rz., dopływ rz. Wilii (ob.), wpadającej do Teterowa.
Dubowiecka Słoboda, przedmieście Winnicy, nad Małym Tiażyłowem, dopływem Bohu. R. 1868 miała 99 dm.
Dubowiecka słobódka nad rz. Jahorlikiem, pow. bałcki, gm. Harmackie, par. Rybnica. R. 1868 miała 26 dm.
Dubowik, wś, pow. radomyski, położona śród dużych lasów, o 23 w. na północ od m. Radomyśla. Mieszk. 70, szlachta wyznania katolic., trudni się leśnym prremysłem. Źiemi 687 dz., pokrytej lasem, należy do Chrząstowskich. W zeszłym wieku miejscowość ta należała do radomyskiego metropol. majątku. Zarząd gm. we wsi Pociejówce, polic. w m. Malinie Kl. Przed.
Dubowiki, była st. poczt. przy trakcie z Witebska do Połocka.
Dubowina, Bystra, ob. Czarna.
Dubowitz, ob. Dubowce.
Dubówka, 1.) zaśc., pow. lidzki, przy trakcie z Lidy do Nowogródka, miał 1866 r. 14 mk., 8 kat., 6 izrael. 2.) D., wś prywatna, pow. dziśnieński, o 32 w. od Dzisny, 1 okr. adm., 14 dm., 122 mk. (1866); wś ta leży przy drodze pocztowej z Wilejki do Dzisny. 3.) D., wś rządowa, pow. dziśnieński, o 59 w. od Dzisny, 2 okr. adm., przy drodze pocztowej ze Starej Szarkowszczyzny do Drui; 6, dm., 51 mieszk. (1866). 4.) D., wś pryw., pow. dziśnieński, gm. drujska, o 42 w. od Dzisny, 3 okr. adm., 6 dm., 41 mk. (1866). 5.) D., zaśc. prywat., pow. dziśnieński, o 45 w. od Dzisny, 3 okr. adm., 1 dm., 6 mk. rzym. kat. (1866). 6.) D., zaśc. prywat., pow. dziśnieński, o 52 w. od Dzisny, 3 okr. adm., przy drodze pocztowej z Drui do Hermanowicz; 3 dm., 21 mieszk. (1866). 7.) D., karczma prywatna, pow. dziśnieński, o 4 w. od Dzisny, 3 okr. adm., przy drodze pocztowej z Dzisny do Szarkowszczyzny, 1 dm., 7 mk. żydów (1866). 8.) D., wś, pow. piński, w 1 okr. policyjnym, gm. Łunin, mieszk. 27, własność ks. Lubeckiego. 9.) D., wś, pow. taraszczański, na pięknej czarnoziemnej równinie, o 4 w. od wsi Staniszówki a o 10 w. od Koszowatej, z którą stanowi jeden majątek, należący do hr. Młodeckiego. Mieszk. 519 wyznania prawosł., należą do paraf. Staniszówki, ziemi 1248 dz. Zarząd gm. i policyjny w Koszowatej. 10.) D., porówn. Dębówka.
Dubowka, mko na pr. brz. Wołgi, w gub. saratowskiej, 12982 mk., 1658 w. od Petersburga, a 318 od miasta gubernialnego odległe. Stacya pocztowa i przystań staków parowych, bank.
Dubówka, rz., lewy dopływ Sałanty.
Dubowlany, wieś, pow. miński, gm. Gródek Siemkowski, o 9 w. odległa od Mińska, przy tak zwanym wojenno-komunikacyjnym trakcie prowadzącym do Dołhinowa, mająca niegdyś blisko 2000 dzies. obszaru, przeważnie lasu sosnowego i jodłowego, obfitującego w budulec wszelkiego gatunku (wymieniony tu obszar dubowlański (oprócz ziemi włościańskiej) zaliczony do ogólnej przestrzeni gruntów siemkowskich, por. Siemków). Gleba urodzajna, gliniasta z warstwą czarnoziemu w niektórych miejscach. Ziemi piaszczystej stosunkowo niewiele. Grunta włościańskie we wsiach: Dubowlany, Tołubajew, Oszmiańce, Rochmanki, Nowosiołki, Kassynka, Cnianka i Czyżówka zajmują osobną przestrzeń około 600 dzies. Rzeki Wiacza i Cnianka (dopływy Świsłoczy) o parę wiorst odległości od wsi Dubowlan. Lasy tutejsze, wycinane od lat kilkudziesięciu bez przerwy, w znacznej części zamienione są na pasiekę, rozkolonizowaną t. j. wyprzedaną częściami włościanom i szlachcie okolicznej. Folwark D. z młynem i karczmą we wsi Cniance, zaściankiem Tołubajewem (obok osady włościańskiej t. n. położonym), zawiera teraz przestrzeni 687 dz. ziemi ornej, lasu, łąk i nieużytków i zostaje we władaniu Hilarego Korziuka. W początkach 17-go wieku byli tu dziedzicami kniaziowie Kroszyńcy i Hołowczyńscy, później była to własność Hlebowiczów i Sapiechów a nareszcie Chmarów od 1757 r. Wieś Cnianka, attynencya niegdyś Białorucza (dziedzictwo Oborskich, teraz Łopuszyńskich), nabyta później przez Tarankiewiczów, przy schyłku 18 wieku kupioną została przez Adama Chmarę, wojewodę mińskiego. Zaścianek Tołubajew przed dziesięciu laty zabudowany na pasiece, zawierającej 30 m. przestrzeni, w 1817 roku dekretem sądu taksatorsko-eksdywizorskiego przysądzony na własność Hilarego Chmary marszałka mińskiego, z obrębu folwarku Osowa, dóbr Bucewicz generała Wołodkowicza. A. Ch.
Dubowo 1.) wieś, pow. suwalski, gmina
