brandeburskim; lecz gdy warunków umowy ten dotrzymać nie chciał, Bolesław w ośm dni napowrót zamek wzmocnił i załogą swoją osadził. Zdobyty przez Brandeburczyków, w r. 1272 do Polski wrócił. Roku 1365 drezdeński zamek i santocki prawem lennem puszczone były Dobrogostowi i braciom jego; rodzina ta posiadała Drezdenko do r. 1422. Szwedzi zabrali w r. 1630 ten zamek i dopiero 1650 go wrócili. Jest tu st. dr. żel. z Krzyża do Berlina, zaraz za Krzyżem, o 174 kil. od Berlina.
Drezna, gub. władymirska, st. dr. żel. niżegorodzkiej.
Dreżulany, zaśc. rządowy, pow. święciański, 1 okr. adm., mk. kat. 11, domów 2 (1866).
Dręblik, niem. Dremling, wś, pow. olawski, par. Osiek.
Dręglin, wś, ob. Dreglin.
Dręstwo, wś nad jeziorem t. n., pow. szczuczyński, gm. Pruska, par. Bargłowo, 994 m. rozl. R. 1827 miała 38 dm., 288 mk.
Dręstwo, Rybczyzna lub Woźnowiejskie, jezioro w pow. szczuczyńskim, na płn. wschód od Rajgrodu, ciągnie się na 7 wiorst od płd. zach. ku płn. wschodowi, pomiędzy wsiami Woźna wieś i Rybszczyzna, przechodzi koło wsi Dręstwo, dotyka gruntów Rajgrodu a od płn. wsi Barszczów i Solistówki. Ma 180 m. obszaru, brzegi przeważnie lesiste i bagniste. Przepływa przez nie rz. Jegrznia, która łączy D. z jez. Rajgrodzkiem. Br. Ch.
Dręszew, wś i folw., pow. radzymiński, gm. Małopole, par. Dąbrówka. W 1827 r. liczono tu 15 dm. i 143 mk. Folw. należy do dóbr Małopole.
Drężek, wieś kurpiowska, pow. ostrołęcki, gm. Wach, par. Myszyniec, nad rz. Rożogą, w odległości 8 wiorst od zarządu gminnego Wach. D. należał do starostwa ostrołęckiego; starosta Jan Małachowski szczegółowym zapisem z 15 listopada 1752 r., a August III, przywilejem z 25 listopada t. r. ogólnym dla 51 włości starostwa ostrołęckiego, zwalniają włościan od ciężarów pańszczyźnianych i szarwarków, oznaczając czynsz roczny na 202 złp. 20 gr. Lustracya 1765 roku zastaje tu 10 gospodarzy, płacących oprócz powyższego czynszu, jeszcze po 8 złp. podatku karczemnego z każdej osady rolnej. Znajduje się tu oddawna młyn wodny; młyn ten był własnością gromady, która za niego płaci czynsz staroście; w 1795 r. wypuszcza go w dzierżawę gromada, za wiedzą starosty, Janowi Schreiber z czynszem rocznym 130 złp. W 1805 r. młyn zostaje przebudowany i ostatecznie sprzedany. Obecnie, oprócz młyna, znajduje się 29 dm., 113 męż., 99 kob. Grunta były mierzone już w 1747 r. lecz rejestra zaginęły; pozostały się tylko mappy; gruntu obecnie znajduje się 987 m., w tej liczbie 265 m. ornego. Roku 1827 D. miał 25 dm., 134 mk. Lud. Krz.
Drężno lub Drążno 1.) kol. i holendry, pow. koniński, gm. Brzeźno, par. Krzymów. W 1827 r. kol. liczyła 15 dm., 137 mk., holendry D. 20 dm., 140 mk. Por. Holędry D. 2.) D., wś, pow. słupecki, gm. i par. Młodojewo. W 1827 r. było tu 16 dm., 213 mk. Br. Ch.
Drgicz, wś, pow. węgrowski, gm. Miedzna, par. Stoczek. W 1827 r. było tu 28 dm., 184 mk., obecnie liczy 43 dm., 388 mk. i 1048 m. obszaru.
Driazgi, gub. tambowska, st. dr. żel. kozłowsko-woroneskiej.
Driczmin (niem.), ob. Drzycim.
Dricsna, ob. Dreczna.
Driczna, wś w hr. szaryskiem (Węg.), niedaleko granicy Galicyi, kościół par. gr. kat., 280 mk. H. M.
Driebsch, Driebitz (niem.), ob. Drzewce.
Drienok, ob. Drenczany.
Driesen (niem.), ob. Drzeżdżewo i Drezdenko.
Driewitz (niem.), ob. Drjewcy.
Drinow, węg. Somos, miasteczko w hr. szaryskiem (Węg.), nad rz Torysą, kościół kat. par., żyzna gleba, obszerne lasy dębowe, młyn wodny, 1525 mk. H. M.
Drinowska Nowa Wes, Drenowa N. W., węg. Somos-Ujfalu, wieś w hr. szaryskiem (Węg.), nad rz. Torysą, zdrój szczawiowy, obszerne lasy, 382 mk. H. M.
Drischnitz (niem.), ob. Drjeżnice.
Drizinskaja, st. dr. żel. dynebursko-witebskiej, por. Dryssa.
Drjeczin, niem. Dretschen, wieś na saskich Łużycach, w pow. budyszyńskim, należy do ewang. par. Huska (Gaussig). Szkoła początkowa. W r. 1875 było Serbów 63. A. J. P.
Drjenow, niem. Thräne, wieś na pruskich Górnych Łużycach, w parafii Wulki Radszow.
Drjewcy, niem. Driewitz, wieś na pruskich Górnych Łużycach, w parafii ewang. Łaz.
Drjewk, czytaj Drjeuk, niem. Drebkau, mko na dolnych Łużycach w powiecie kalawskim. Kościół par. ewang. z nabożeństwem w języku serbskim. A. J. P.
Drjeżnice, niem. Drischnitz, wieś na Dolnych Łużycach, w pow. chociebuskim.
Drjonow, niem. Drehnow, wieś na Dolnych Łużycach, w okolicy Picnia (Peitz) w pow. chociebuskim. Na cmentarzysku znaleziono urny w r. 1835. Inna wieś tegoż nazwiska, po niemiecku Drehna, w zniemczonej stronie Dolnych Łużyc, w pow. łukowskim. A. J. P.
Drna, rzeczka, płynęła pod Warszawą w okolicy Powązek, i koło dzisiejszej cytadeli wpadała do Wisły. Znikła z wycięciem puszczy zasilającej ją wodą. Nad nią istniała pierwsza papiernia i trwała do połowy XVII wieku. Br. Ch.
