Delejów, wieś, pow. stanisławowski, o 2 i pół mili na północny wschód od Stanisławowa, o 1¼ mili na południowy wschód od Halicza i o 1¼ mili na północ od Maryampola. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 720, łąk i ogrodów 81, pastwisk 34, lasu 135; posiadlości mniejszej roli ornej 1516, łąk i ogrodów 450, pastwisk 44, lasu 303. Wieś ta leży 185 stóp nad powierzchnią morza, na południowej stronie gór brzeżańskich. Ludność rzym. kat. 425, gr. kat. 737, izrael. 21: razem 1183. Należy do parafii łaciń. w Maryampolu; grec. kat. par. ma w miejscu, obejmującą filią Łany z 410 gr. kat. parafianami i należącą do dek. uścieńskiego. Właścicielka większej posiadł. Róża Cywińska. B. R.
Delethe (węg.), ob. Dalecice.
Delfina, wś, pow. wieluński, gm. Radoszewice, par. Ossyaków, o 4 i ćwierć mil od Wielunia na wschód; ma 19 dm., 140 mk., roli włośc. 9 włók. Przysiołek dworski należy do dóbr Radoszewice. W...r.
Delfinowce, Delfinówka, wieś, pow. bałcki, gm. Daniłowa Bałka, par. Hołowaniewskie; dusz męz. 198. Ziemi włość. 1264. Należała do Maryi z Potockich Strogonów, dziś do dóbr państwowych. R. 1868 miała 64 dm.
Delijówka, wś, pow. kijowski, fabryka mydła i świec.
Delinie, wś, pow. maryampolski, gm. i par. Szumsk, odległa od Maryampola 7 w.; liczy 7 dm., 60 mk.
Deliniz, ob. Mereczanka.
Delny Hbelsk, niem. Nieder-Gebelzig, wieś na pruskich górnych Łużycach. A. J. P.
Delny Wujezel, niem. Uhyst an der Spree, wieś na pruskich górnych Łużycach. Kościół paraf. ewangelicki. A. J. P.
Demakuszka, rz. na Bukowinie, dopływ Mołdawicy z prawej strony.
Demanczyce stare, Demanczewo 1.) wieś, pow. poznański, nad jeziorem; 46 dom., 321 mk., 292 ewang., 29 kat., 63 analf., st. poczt. i kol. żel. Mosina o 6 kil. 2.) D. nowe, Demanczewo, wieś, pow. poznański, nad jeziorem; 39 dm., 287 mk., 209 ewan., 78 kat., 64 analf.; st. p. i kol. żel. Mosina o 7 kil. M. St.
Demanowa, także Demendice, po węg. Demenyfalva, wieś w hrabst. liptowskiem (węg.); obszerne lasy, tartaki; deski tutaj cięte są bardzo poszukiwane. W pobliżu znajdują się wielkie i godne widzenia jaskinie skaliste; 309 mieszkańców. H. M.
Demb... Wszystkie polskie nazwy miejscowości, niewłaściwie pisane niekiedy przez Dem..., zamieszczamy pod Dę...
Dembenofen (niem.), Dąb, wś, pow. ostródzki, st. p. Kurki.
Dembi (niem.), ob. Dębina.
Dembien (niem.), ob. Dębin.
Dembio (niem.), ob. Dębie.
Dembiohammer (niem.), ob Dębska kuźnia.
Dembogorsz (niem.), ob. Dębogórze.
Dembowitz (niem.), ob. Dębowiec.
Dembsen (niem.), ob. Dębiec.
Demczyn, Dębczyn, wś, pow. żytomierski, par. łac. Berdyczów, gr. Tatarynówka, st. dr. żel. kijowsko–brzeskiej, między Berdyczowem a Olszanką, o 419 w. od Brześcia. Należała do Prażmowskich, pot. do Tarnowskich. X. M. O.
Demency, część wioski Łubienice, nad samą rz. Taśminą położona.
Demeńka, ob. Szczara.
Demenka leśna i poddniestrzańska, wieś, pow. żydaczowski; dzieli się na dwie części wedle powyższych nazwisk; z tych poddniestrzańska leży na prawym brzegu rz. Dniestr, naprzeciwko wsi Brzeziny. Obiedwie części leżą mniej więcej o 3¾ mili na północny zachód od miasta Żydaczowa, od którego je dzieli rzeka Stryj. Od Wołczniowa oddzieloną jest Demenka na zachód o pół mili, od miasteczka Rozdołu na południe o pół mili; tu znów rzeka Dniestr dzieli Demenkę od tego miasteczka. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 185, łąk i ogrodów 234, pastwisk 361, lasu 1019; posiadłości mniejszej roli ornej 306, łąk i ogr. 637, pastwisk 318 morg. austr. Okolica tutejsza obfituje bardziej w dobre łąki i tłuste pastwiska, nlż w urodzajne role: to też głównem źródłem dochodu rolnika jest tu wypas wołów i w ogóle chów bydła rogatego. Lasy także nabrały wartości od czasu istnienia kolei żelaznej lwowsko–czerniowieckiej, której stacye w Chodorowie i Boryniczach, pierwsza o 2 i pół, druga o 1 i pół mili od Demenki są oddalone. Ludność rzym. kat. 123, gr. kat. 427, izrael. 62: razem 612. Nalezy do katol. parafii w Rozdole, do gr. kat. parafii w Wołcniowie. Wieś ta ma szkołę 1-klasową. Właściciel większej posiadłości Adam hrabia Bąkowski. B. R.
Demenówka, wieś, pow. radomyski, nad rz. Choczew.
Demeszkowce, wieś, pow. rohatyński, od miasta Rohatyna o 3¼ mili na południe, od Halicza o 1 milę na północny zachód, od Bołszowiec o ¾ mili na wschód, od Niemszyna o ćwierć mili na południowy wschód, leży na lewym brzegu Dniestru, naprzeciwko wsi Ostrów. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 217, łąk i ogrodów 135, pastwisk 34; posiadłości mniejszej roli ornej 137, łąk i ogrodów 49, pastwisk 15 morg. austr. Okolica moczarowata; pastwiska i łąki dostarczają dosyć paszy dla bydła, którego chów stanowi główne bogactwo włościan. Ludność gr. kat. 208, izrael. 6: razem 214. Należy do rzym. kat. parafii w Bołszowcach, grec. kat. parafii
