cie z Łukowa do Stoczka. W 1827 r. było tu 51 dm., 274 mk.; obecnie jest 61 dm., 487 mk., 59 osad, 1721 m. ziemi włośc. Gmina D. ma lud. 2180, rozl. 12451 mórg., s. gm. ok. IV, urząd gm. w Gręzówce, od Łukowa 7 w., od Siedlec 19 w. odl. W skład gm. wchodzą: Biardy, Dąbie, Dąbrówka, Gręzówka, Jagodno, Klimki, Krynki i Zdżary. Pozycya płaska, ziemia żytnia I kl. Folw. D należy do majoratu Gręzówka. 9). D., wś włośc., pow. janowski, gm. i par. Modliborzyce, dawniej wś zarobna dóbr Modliborzyce, ma 152 mk., 22 dm. Ogólna rozl. gruntów włośc. (ziemia piaszczysta żytnia I kl.) 213 m. Prócz tego 39 m. gruntów dworskich dóbr Modliborzyce, na których to gruntach urządzona nad rz. Sanną papiernia, wyrabiająca grube gatunki papieru i tektury, z ogólną produkcyą roczną na 6000 rs. R. 1827 D. miało 28 dm., 159 mk. 10). D., wś nad rz. Giełczew, pow. krasnostawski, gm. i par. Żółkiewka, staw i młyn na rz. Giełczwi. W 1827 r. było tu 35 dm. i 183 mk. (Zinberg mylnie podaje pod nazwą Dębe). Dobra D składają się z folwarku i wsi D.; od Lublina w. 28, od Krasnegostawu w. 21, od Żółkiewki w. 7, od drogi bitej w. 21, od Wieprza w. 14. Rozl. wynosi około m. 1170 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 700, łąk m. 17, lasu m. 160, pastwiska i zarośli m. 140, nieużytki i place zajmują resztę obszaru. Wieś D. osad 37, gruntu m. 1144. 11). D., wś, pow. opatowski, gm. i par. Czyżów, st. p. Ożarów, o 33 w. od Opatowa, ma 321 m. roli włośc., 20 dm., 160 mk. R 1827 miała 16 dm., 110 mk. 12). D., Dąbc, wś, pow. włoszczowski, gm. Chrząstów, par. Kuczków. Por. Chrząstów. 13). D., wś i folw., pow. jędrzejowski, gm. Węgleszyn, par. Konieczno. W 1827 r. D. liczyło 9 dm., 100 mk. Folw. D. z attynencyani Zagórze i Barycz, tudzież wsią D. i Barycz, od Kielc w. 42, od Jędrzejowa w. 21, od Włoszczowy w. 11, od drogi bitej w. 7, rozl. wynosi m. 613, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 371, łąk m. 89, pastwisk m. 120, nieużytki i place m. 33. Płodozmian 9-o i 11-o polowy; bud. mur. 6; drew. 10; w niektórych miejscowościach pokłady torfu i kamienia opoki. Rzeka Nida dotyka terrytoryum dóbr. Młyn wodny z osadą młynarską gruntu m. 48. Wieś D. osad 16, gruntu m. 115; wś. Barycz osad 6, gruntu m. 128. 14). D., wś, pow. będziński, gm. i par. Wojkowice Kościelne. W 1827 r. było tu 58 dm., 332 mk. 15). D. (stare), ob. Chrobaków. 16). D. dobreńskie, pow. piotrkowski, gm. Ręczno, par. Bąkowa góra. 17). D. podstolskie, pow. piotrkowski, gm. Ręczno, par. Bęczkowice. Br. Ch.
Dąbie 1). wieś pod Krakowem, nad Wisłą, 9 kil. na wschód, przy ujściu Prądnika do Wisły, granicząca od zach. z Piaskami, od płn. z Rakowicami, od wsch. z Czyżynami. Według obliczenia z r. 1869 liczy 49 dm., a 424 mk.. Należy do par. łac. św. Mikołaja w Krakowie. Posiadłość większa liczy łąk i ogrodów 5, lasu 52; mniejsza zaś posiadłość roli 207, łąk i ogrodów 100, pastwiska 119, lasu 10 mg. austr. Istniała już w 13 wieku. W r. 1254 D. to (Dambe) było własnością premonstratensek zwierzynieckich, nadaną im tegoż roku (30 maja) przez Bolesława Wstydliwego (Piekosiński. „Kodeks dyplom. katedry krak.“ 1874, I, 53, 54). W r. 1306 Jan Muskata, biskup krak., kupił od Mirosława Rozna (dictus Rozen) 30 mg. tam in Dubis quercetis quam in agris (ob. Piekosińskiego, „kod. dypl.“) Według ks. Łętowskiego katalogu D. to leżało w miejscu dzisiejszego przedmieścia krak. Biskupiem zwanego, a więc po stronie zachodnio-północnej. W r. 1348 Kaźmirz, król polski, nadał tę wieś klasztorowi mogilskiemu (Dr. Janota, „Diplomata Monasterii Clarae Tumbae.“ Kraków. 1865. 58). W r. 1389 klasztor mogilski odstąpił Dąbie Krakowowi (tamże, 84), dziesięcinę atoli z tej wsi pobierał klasztor mogilski, jak poświadcza ugoda tegoż klasztoru z rajcami miasta Krak. z r. 1428 (tamże, 108). Dziś D. stanowi własność gminy m. Krakowa. 2). D., wś, pow. pilzeński, o 23 kil. na płn. od Pilzna, o 4 na płn. zach. od Zassowa, 2071 mg. rozl., 171 dm., 989 mk., par. łacińska w Zassowie, położenie płaskie, gleba piaszczysta, st. pocztowa w miejscu, leży o 14 kilm. od Dębicy, przy drodze krajowej z Dębicy do Nabrzezia, między Dębicą a Mielcem. Obszar dworski należy do klucza Ocieka, dawniej jednej z rozległych własności familii hr. Rejów; teraźniejszy właściciel Zygmunt hr. Romer. 3). D. z Bukownikami, wś, pow. wielicki, o 26 kil. na płn. od Wieliczki, a 11 kil. na płd. od st. pocz. w Dobczycach, par. rzym. kat. w Raciechowicach. Liczy dm. 19, mk. 148 (67m., 81 k.), własność większa obejmuje roli ornej 106, łąk i ogrodów 13, pastwisk 4, lasu 247 mg.; włościanie mają roli or. 108, łąk i ogrodów 29, pastwisk 11, lasu 29 mg. dol. austr. Własność Fran. Michałowskiego. 4). D., przysiołek Tuszyna. 5). D., przys. Gierczyc. 6). D., przys. Kamienicy górnej. 7). D., ob. Dęba. Br. G. i Lu. Dz.
Dąbie, 1). ws, pow. inowrocławski, 54 dm., 380 mk., 224 ew., 156 kat., 129 analf.; stac. pocz. i kol. żel. w Gniewkowie o 6 kil. 2). D. Nowe, gmina, pow. szubiński; 4 miejsc: 1). D. Nowe wieś; 2). Dąbie Stare; 3). Antoniewo (Antonsdorf), 4). Czelupki (Czelupke), kolonie; 39 dm., 334 mk., 307 ew., 27 kat.; 62 analf. Stac. poczt. Łabiszyn o 8 kil., st. kol. żel. Chmielniki (Hopfengarten) o 10 kil. 3. D. folw., pow. krobski, ob. Chocieszewice. M St.
Dąbie, niem Dampen, wś, reg. koszalińska, pow. bytowski.
Dąbina, ob. Chełmno.
