Balatyce, ob. Bolacice.
Baląg, po niem. Ballingen, wś, pow. olsztyński.
Balbinowo, albo Sznekowo, wś pow. dryssieński, z kaplicę katolicką parafii przydrujskiej.
Balbinowo, Bałbinowo, st. dr. żel. dynebursko-witebskiej, między Georginowem a Bałtynem, o 180 w. od Witebska.
Balcarzowice, niem. Balzarzowitz, wś, pow. wielkostrzelecki, o milę od W. Strzelc, w par. katol. Kotutin.
Balcery, wś, pow. radzymiński, gm. Międzyleś, par. Podstoliska. W 1827 r. miała 35 dom. i 233 mieszk.
Balceryszki, 1.) wś, pow. trocki, dawniej własność ks. Ogińskiego, o 4 w. od Żyżmor a o 1½ od stac. dr. ż. Koszedary. Na gruntach tej wsi są kurhany, zapewne z czasów pamiętnej bitwy Litwinów z Krzyżakami nad Strawą, blisko Zyżmor, w r. 1348. 2.) B., wś, pow. trocki, parafia Jewije. 3.) B., wś, pow. lidzki, niegdyś Putkamera własność, z papiernią.
Balcis, jez., pow. sejneński, gm. Święto-Jeziory, a wschód od jez. Szławanta, od którego oddziela je wązki przesmyk, a na połd. od wsi Szławanty; brzegi lesiste, wysokie, obszar 50 morg. Na karcie woj. topogr. (XIV—3) nosi mylną zapewne nazwę Balcza.
Balciuny, wś, pow. trocki.
Balciuniszki, zaścianek, pow. trocki.
Balcza, ob. Jeziorupa i Balcis.
Balcze, dwór. pryw., pow. rossieński, o 40 w. od Rossien.
Balczewo, 1.) wieś szl., pow. inowrocławski; 3 miejsc.: 1) B., 2) folwark, 3) cegielnia, 2307 morg. rozl., 8 dm., 148 mk.; 41 ew., 106 kat., 61 analf., stac. p. i kol. żel. Inowrocław o 8 kil., gośc. o 2 kil. 2.) B., leśnictwo, pow. szubiński, ob. Białczewin.
Baldau, ob. Bałdowo.
Balden, ob. Bałdy.
Baldenburg, zwany też Białembork, Białobork, Białybór (?), małe miasteczko na pograniczu Pomorza w p. chojnickim, liczy mieszkańców 2181, z pomiędzy których tylko 56 katolików. Ma kościół katol., który jest filią do Eikfiru, i zbór ewang. Przed reformacyą kościół tutejszy był parafialny; proboszcz, oprócz dostatecznego uposażenia w miejscu, posiadał jeszcze całą wielką wieś Bischofsthumb, którą mu zapisał w r. 1408 wielki mistrz krzyżacki Ulryk von Jungingen. Później to wszystko zaginęło. Protestantyzm wzmocnił się tu bardzo w czasie napadów szwedzkich. W r. 1645 po śmierci proboszcza innowiercy nawet kościół i plebanią spalili, żeby tylko większe mieć prawa. Kiedyby był założony Baldenburg, akta nie wspominają. St. p. Kś. F.
Baldocz, ob. Baldowec.
Baldona, Baldohn, łotew. Baldonesmujża, wś, mko i dobra w Kurlandyi, w okr. bauskim. Parafia t. n. obejmuje ważniejsze wsie Thomsdorf, Dünhof, Maerzendorf i i. Dolina na której leży, przerzniętą jest strumieniem Kekau, wpadającym do Dżwiny. Obywatel kurlandzki baron Korf w końcu zeszłego wieku kazał go własnym kosztem oczyścić, przekopać głębiej, i brzegi jego wyłożyć granitem. Przy wielkiej drodze z Dyneburga do Rygi, w pobliskim lesie, pobudowano domy do mieszkania i łazienki dla kilkuset chorych wygodne, oraz dom przeznaczony na bale i inne zabawy. Woda baldońska jest czysta, bez żadnego koloru; powierzchnia jej niekiedy pokrywa się siarką. Po smaku i zapachu można poznać obecność siarki, ale ta w przeciągu dni kilku znika zupełnie, a w dobrze zatkniętych butelkach woda daje się przecowywać dwa i trzy tygodnie bez zepsucia. Źródło baldońskie nigdy nie zamarza; woda jego służy przeciwko glistom, tudzież działa skutecznie na przewód pokarmowy.
Baldowec, po węg. Baldocz, wieś w hr. spiskiem (Węg.), kościół katol. filialny, kąpiele obfitujące w siarkę i wapno, 240 mk. H. M.
Baldram, wś i kol., pow. kwidzyński, niedaleko Kwidzynia.
Balejkowo, okrąg wiejski w gm. Hińsk, pow. wileński, liczy nast. wsie: Naskańce, Strzały, Rudziszki, Małyniszki, Słoboda; zaśc.: Sąkołaby, Pohulanka.
Baleńszczyzna, inaczej Posimnicze, fol., pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno, wchodził dawniej w skład obszernych dóbr Simno, czyli Koleśniki.
Balewko, ob. Balewo.
Balewo, niem. Baalau: 1.) wś, pow. malborski, pod Grunowen. 2.) B., dwie wsie, B. i Balewko, pow. sztumski, pod Dzierzgoniem, par. Kraśnałąka.
Balga, wś kościelna, mko, włość, młyn w pow. świętomiejskim, na półwyspie hafu, starożytna Honeda, b. gród krzyżacki zbudowany 1239 r.; b. komturat, od którego 1419 zależało dziewięć wójtostw. Dziś st. p., 777 mieszk.
Balica, także Borowa, potok w obr. gm. Balic w pow. krakowskim. Wypływa ze źródlisk leśnych koło leśniczówki i na północ od folwarku balickiego, Borowem zwanego, płynie środkiem wsi Balic w kierunku wschodnim i po przeszło ćwierćmilowym biegu uchodzi poza wsią śród łąk do Rudawy z prawego jej brzegu. Br. G.
Balice, wś pow. stopnicki, gm. Gnojno, par. Janna, na prawo ode drogi ze Stopnicy do Chmielnika, szkoła gminna. 1827 r. było tu 49 dm. i 342 mieszk.
Balice, z przysiołkami: Werychów, Szczy-
