Babki, niem. Babken. 1). wś, pow. olecki, pod Gąskami, nad rz. Legą. 2). B., wś, pow. olecki, pod Margrabową. 3). B., wś, pow. gołdapski, pod Gołdapem. 4). B., wś i dobra szlach., pow. grudziąski, par. Święte, pod Lisnowem. 5). B., ob. Stare Babki.
Babkowice, 1). wieś, pow krobski, 36 dm., 248 mk., wszyscy kat., 62 analf, 2). B., dominium, pow. krobski, ob. Chocieszewice.
Babkowski, ob. Kujakowice.
Bablichowiec, potok górski w obrębie gminy Hołowska, w pow. Turka. Wypływa z dwóch źródłowisk w lesie Pohary Lipowate (941 mtr.) zwanym, pod połoniną Zasikówka, przy granicy Hołowska z Dołhem. Płynie w kierunku północno-zachodnim przez Pohary Lipowate, przybiera kilka strumyków, z których uwagi godne są Prypora i Lipowaty; uchodzi do potoku Rybnika zubrzyckiego w Hołowkach, pobocznej rzeki Stryja Br. G.
Baborów, niem. Bauerwitz, m. w powiecie głupczyckim, na lew. brz. rz. Psyny, o 8 m. od Opola, do 1810 r. włas. dominikanek raciborskich, 2292 mk. (2236 kat.), par. kośc. kat.; par. dek. Kietrza archidyec. ołomunieckiej; gruntu miejskiego 5600 morgów. W pobliżu dominium i folw. W B. odbywają się 4 jarmarki na rok. Ludność mówi przeważnie po morawsku. F. S.
Baborówko, 1). kolonia, pow szamotulski, 4 dm., 25 mk.; 6 ew., 19 kat., 9 analf. 2). B., wieś szl., pow. szamotulski; 1161 morg. rozl., 11 dm.; 155 mk., 37 ew., 118 kat.; 78 analf., st. p., kol. żel. i gościniec w Szamotułach o 5 kilometrów. Niegdyś własność H. Drwęskiego. M. St.
Baborowo, 1). wieś, pow. obornicki; 4 dm., 30 mk.; 1 ew., 29 kat.; 12 analf. 2). B., wieś, szl., pow. obornicki; 14 dm., 224 mk., 9 ew., 215 kat.; 95 analf.; st. poczt. i gośc. w Szamotułach o 7 kil.; wraz z Bąblinem (7961 morg) własność Henryka Dobrzyckięgo. M. St.
Baboszewo, wś, pow. płoński, gm. Sarbiewo, kościół par. drew. Verdum widział tu w 1675 na polu kilka mogił („Cudz. w Polsce“ 192). W 1827 r. B. miało 11 dm. i 153 mk. Parafia B. dekanatu płońskiego liczy wiernych 2101.
Babrosty, niem. Babrosten lub Geisuken, wieś, powiat jańsborski, niedaleko Jańsborka.
Babsk, wś, pow. rawski, gm. Maryanów, na drodze (w części bitej) z Rawy do Mszczonowa. Posiada kościół par. murowany, gorzelnię i szkołę. W 1827 liczył 26 dm., 176 mk.; parafia B. dekanatu rawskiego liczy wiernych 840.
Babski, potok w obrebie gminy Jasienia w pow. kałuskim, wypływa z silnego źródła gór karpackich zwanych tutaj Turawami. Płynie na północny zachód i po krótkim biegu uchodzi do Łomnicy (ob.) z prawego brzegu.
Babszyn, wś, pow. kamieniecki, nad Dniestrem, 213 dusz męz., 377 dz. ziemi włośc., 618 dz. ziemi dworskiej, własność Leona Gradowskiego. Dr. M.
Babuehów, wieś, pow. rohatyński o 1 kil. na południe od Rohatyna, nad rzeczką Lipą, przy gościńcu rządowym przemyślańsko-kałuskim. Obszar dworski posiada ról ornych 349 m., łąk i ogrodów 101 m., pastwisk 6 m.; włościanie posiadają ról ornych 934 m., łąk i ogrodów 430 m., pastwisk 161. Ludności ma 662, z tego rz. kat. 132, należących do parafii w Rohatynie, gr. kat. 532, należących do parafii w Wierzbiłowcach, której B. ma filią. W tej wsi jest szkoła etatowa 1-klasowa. B. leży w okolicy urodzajnej, ma klimat ciepły; okolica ta bowiem zasłoniętą jest przemyslańskiemi górami od północy a brzezańskiemi od wschodu. Od Dniestru jest tylko 2 mile oddaloną; od dworca kolei czerniowieckiej w Bursztynie, dokąd gościniec z Przemyślan na Rohatyn, Babuchów, Bursztyn prowadzi, oddaloną jest tylko 1 i pół mili. Leży w handlowej okolicy między miasteczkami Rohatyn i Bursztyn. Właściciel Teofil Starzyński. B. R.
Babuchów, potok w obrębie gm. Babuchowa, w pow. rohatyńskim; wypływa z bagien i moczarów znajdujących się na zachodniej stronie tej gminy. Po półmilowym biegu śród bagien uchodzi w tejże gminie do Gniłej Lipy z prawego brzegu. Br. G.
Babula, wś, pow. mielecki w Galicyi, o 18 kil. od Mielca; 1225 n. a. morgów rozl., w tem 745 n. a. mor. lasu; 48 dm.; 214 dusz; parafia rz. kat. w Padwi; leży niedaleko drogi krajowej z Dębicy do Tarnobrzega, w blizkości Wisły, w okolicy piaszczystej, własność Schoenfelda. M. M.
Babulice, ob. Babalice.
Babułówka, także Babula, Babułowski potok, Krzemieniec lub Rzyska zwany, strumień i dopływ Wisły; wypływa z silnych źródeł w obrębie gm. Toporowa, w pow. mileckim, u stóp wzgórz Borowinami zwanych, w miejscu zejścia się granic gmin Toporowa, Ostrowa tuszowskiego, Kossowa i Przyłęku. Przepływa w kierunku zachodnio-północnym Toporów, lasy ostrowskie, wieś Dębiaki, gdzie przyjąwszy z lewego brzegu znaczny dopływ zwany Szydłowcem (ob.) zasila stawek na Hykach zwany. Odtąd szerszem korytem przepływa wsi Czajkową, Pluty i Babulę, gdzie w dawniejszych czasach szeroko się rozlewając tworzył obszerne i nieprzebyte miejscami moczary, lachami zwane. Nowszemi atoli czasy wykopaniem dość głębokiego koryta, kanałem babułowskim zwanego, osuszono niemal całkiem dawne moczary i błota. Tym kanałem w kierunku
