Iwanowicza, spadły te dobra na brata jego Jerzego Iwanowicza Czartoryskiego, który spłaciwszy zastawę Siemiaszkom, znowu im ją wypuścił, ale już za trzy tysiące kóp groszy litew. W 1629 r. dnia 30 czerwca, Maryna Siemaszkówna, córka Mikołaja, zapisuje swe prawa zastawne do Chołop (z 75 dm. wówczas składających się), które w posagu bierze, mężowi swemu Stanisławowi Daniłłowiczowi, staroście czerwonogródzkiemu. W liście tym jest już umieszczona Wólka Chołopska, która na gruntach Chołop osadzoną została. W tymże roku Mikołaj syn Jerzego Czartoryski, kasztel. wołyński, chce wykupić Chołopy z zastawu, lecz Daniłowiczowie nie chcą ustąpić i wytaczają mu proces, bo pozakładali na gruntach chołopskich sioła osadzone, jako to: uprzednio Wólkę Chołopską, a teraz Ozirce, Druhowę i Chotyń, co poświadcza wizya woźnego, dokonana 1637 r. Dalsze losy Chołop, były wspólne z Hubkowem; dopiero od Lubomirskiego, drogą sprzedaży przechodzi ta majętność w 1754 roku do Mikołaja Lubienieckiego, łowczego nowogródzkiego, którego prawnuk Jackowski dotąd ją posiada“. W Ch. jest wielki skład drzewa budulcowego, spławianego z wiosną po rz. Słuczy.
Chołośno, Chołostiany, wieś, pow. żytomirski, nad potokiem wpadającym z prawego brzegu do Uża. Wieś ta leży na granicy pow. owruckiego i jest o 11 kilom. od mka Uszomierza odległa. Ma kaplicę katol. parafii Uszomierz.
Chołów, przysiołek Winniczek.
Chołowa (ze Słupami), wś, pow. pilzeński, 1807 morg. rozl., wtem 900 m. roli ornej a 733 m. lasu, 83 domów, 472 mieszk., paraf. w Straszęcinie., położenie pagórkowate, gleba żytnia. M. M.
Chołowice, ob. Chotowice.
Chołożyn, Chołożynek, wś, pow. piński, gm. Porzecze, w 2-im okr. policyjnym, w 1-ym okr. sądowym, przy drodze z Pińska do Porzecza, własność Korsaka, 176 mk., 303 dz. gruntu.
Chołuj, Chołujce, wś i małe mko. w południowo-wschodniej stronie pow. ihumeńskiego, nad rz. Świsłoczą, przy drodze wiodącej z Łapicz do Świsłoczy, o 50 w. od Ihumenia, w gm. pohorelskiej, w 3-im stanie policyjnym (berezyńskim), w 1-ym okręgu sądowym (ihumeńskim); włościanie trudnią się tkaniem rohoż z włokna lipowego a żydzi miejscowi handlują tym towarem w znacznej ilości. Mko liczy 235 mk. i ma filią parafii katol. Świsłocz, z drewn. kościołem Chrystusa Ukrzyżowanego, wzniesionym 1797 przez jezuitów. Dobra Ch. należały 1797 r. do Niezabitowskiego.
Chołuj, wś, pow. wiaźnikowski, gub. włodzimierska, st. p.
Chołujca, Chołwica, ob. Chałwica.
Chołynicki zaklad, stacya pocztowa, pow. słobodzki gub. wiackiej, 40 wiorst na północo-wschód od Słobodzka.
Chom, ob. Chomentów.
Chom, 1.) wzgórze nad Hryniowem, w Gołogórach, 451,67 metr. npm. 2.) Ch., szczyt w Beskidzie Szerokim, na wschód od Oporu, 1338 m. wys.
Chomańce, przysiołek Niemirowa.
Chomar, ob. Chomor.
Chomaszewo, os., pow. augustowski, gm. Sztabin, par. Krasnybór. Ma 2 dm., 14 mk.
Chomątowo, ob. Chomontowo.
Chomczyn, wś, pow. kossowski, nad potokami górskiemi: Czerniatyn, Chomczyn, Płoskowiec, Wołowy i Tarnawiec, które mają swe źródła w lasach na południe, zachód i północ z tą wsią graniczących i wpadają wszystkie po 1-milowym biegu na wschód do rzeki Rybnicy, o pół mili na północny wschód od wsi Rudniki. Wieś ta leży w głębokich górach karpackich, śród lasów i górskich potoków; oddaloną jest na północ od Kossowa o 9.4 kil., od Pistynia na północny wschód o 1 milę. Przestrzeń posiadł. więk. roli orn. 12, łąk i ogr. 17, pastw. 442, lasu 741; pos. mniej. roli orn. 1459, łąk i ogr. 1216, past. 560 morg. Ludność rzym. kat. 5, gr. kat. 1769, izrael. 136: razem 1910. Należy do rzym. kat. paraf. w Kosowie, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu kossowskiego. Dominium Ch. należy do rządu. B. R.
Chomczyn, strumień, wytryska w obr. gm. Chomczyna, pow. kossowski, we wsch. jej części, na gr. z gm. Pistynią, z połonin karpackich, z pod Tymkowego Gronia (450 m.), z kilku strug; płynie krętem łożyskiem na wschód, doliną zwartą od północy wzgórzami Bukowiną (442 m.), Ałamanowagórą (372 m.), Sołotwiną (382 m.), Pawlą górą (340 m.), a od południa Malkową (442 m.), Łupinką, (379 m.), a która w obr. gminy Rożnowa coraz bardziej się rozszerza i w dolnym biegu strum. łączy się wraz z doliną strumienia Mielnicy. Opłynąwszy Rożnów od płn., wpada z lew. brz. do Rybnicy, dopływu Prutu. Chomczyn przyjmuje od płn. liczne potoki, spływające z okolicznych wzgórz, jak z Bukowiny, Telackiej (364 m.), Iwanowej (386 m.) i Pawlej góry. Długość biegu 13 kil. Źródła leżą 432 m. npm., ujście zaś 273 m. Ogólny spad 59 m. na 13 kil. biegu. Br. G.
Chomec, węg. Helmeczke, wś w hr. ziemneńskiem (Zemplin Węg.), ma kościół katol. filial., 335 mk. H. M.
Chomejki, okrąg wiejski w gm. Kobylniki, pow. święciański, liczy w swym obrębie wsie: Słuki, Strugołany, Pieczenki, Rzepiechy, Pososzki, Niekrosze, Rybki, Bryle, Unuki, Czucze-
