po za wsią Sabnie dolina się rozszerza a po za Seroczynem otwiera się nizina doliny Bugu. Całkowita długość wynosi około 28 w. B. Ch.
Cewice, wś, pow. lęborski, ziemi pomorskiej.
Cewków, Cywków, wś, pow. cieszanowski, par. rz. kat. Dziaków, par. gr. kat. w miejscu. Ma st. poczt., szkołę 1-klasową i fabrykę terpentyny. R. 1859 miała 1843 mk., 4891 m. gruntu.
Ceynowo, ob. Cejnowo.
Cezarowitz (niem.). Tak się nazywał w r. 1272 jeden folw. wsi Blankenau, w pow. wrocławskim, par. katol. Jaeschgüttel.
Cezarówka, przysiołek Balina w pow. chrzanowskim, o 3 kil. od Chrzanowa. Mac.
Cędro, młyn rządowy, pow. kielecki, gm. Dąbrowa, par. Kielce.
Cędrowice, 1.) wś, pow. grójecki, gm. Kąty, par. Sobików. W 1827 r. liczyły 11 dm., 103 mk. 2.) C., wś, pow. łęczycki, nad Bzurą, gm. Leśmierz, par. Solca wielka. W 1827 r. liczyły 23 dm., 226 mk.; obecnie mają 19 dm., rozległości 1295 morg. Br. Ch.
Cędrowina, wś, pow łomżyński, gm. i par. Miastkowo.
Cędrowo, wś, pow. sierpecki, gm. Liszewo, par. Bożewo.
Cędry-złotystok, wś szlach. i włośc., pow. kolneński, gm. Stawiski, par. Romany. R. 1827 r. było tu 25 dm. i 153 mk. Jestto gniazdo Cędrowskich, wspominane już pod 1496 r. Istniały jeszcze C.-Kupiski.
Cędry wielkie, niem. Gr.-Zünder, wś włościańska w pow. gdańskim, na gdańskiej żuławie, śród bitego traktu z Pruszcza do Leczków, 3 mile od Gdańska, pół mili od Wisły. Pierwszy przywilej krzyżacki pochodzi z r. 1350 od mistrza w. Henryka Dusmera i zaraz potem z r. 1353 od Winryka von Kniprode: podówczas znajdowało się włók wszystkich 60; kościół katolicki istniał już, ponieważ dla proboszcza były przeznaczone 4 włóki. W czasie reformacyi przeszedł około r. 1530 w ręce inowiercow, głównie z tej przyczyny, że prawo patronatu posiadał magistrat gdański. Kościół luterski istnieje dotąd; także jest we wsi szkoła, lekarz, apteka i poczta. Większych posiadłości włościańskich znajduje się 19 i 11 chałupników; gruntu liczą przeszło 5598 morgów, katol. 282, ew. 407, domów mieszk. 49; par. dla katolików w Gemlicach, o pół mili odległych. C. małe leżą o ¼ mili na północ od Wielkich Cędrów, wś włośc., obejmuje 15 włościan i 9 chałupników, gleby najżyżniejszej 2692 morg.; kat. 51, ew. 333; domów mieszk. 39, szkoła w miejscu. Kś. F.
Chabalina, przysiołek Piasek.
Chabdy, ob. Brzozowo.
Chaberkowo, wieś, pow. olsztyński, na Warmii.
Chabielice, wś i folw., pow. piotrkowski, gm. i par. Chabielice, od Piotrkowa odl. w. 43, od Radomska w. 29, od rz. Warty w. 22, sąd gm. okr. IV w kolonii Rogowiec, stac. poczt. o 7 wiorst w Szczercowie. Posiada kościół par. drewniany; włościanie posiadają m. 2228, grunta pokościelne m. 43, do folwarku należy m. 1868, z tem ziemi ornej m. 480, łąk i past. m. 301, ogrody m. 6, pod zabudow. m. 6, staw m. 2, lasy (w roku 1871) m. 690, zarośla (w tymże roku) m. 365, nieużytki m. 6, młyn wieczysto-dzierżawny m. 12. Gorzelnia (w r. 1871). Zabudowań folw. murow. 6, drewnianych 31. Grunta w ¼ mocno szczerkowe, ze spodem gliniastym, w ¾ lekkie szczerki klasy III. W 1827 r. było tu 34 dm., 249 mk. W 1597 r. dziedzice wsi wystawili tu kościół drewniany filialny o parafii w Puszczy Osińskiej. W 1649 r. otworzono tu odrębną parafią. W 1776 r. Konstancya z Jordanów Walewska wystawiła nowy kościół, dotąd stojący. Par. C. dek. piotrkowskiego 2857 dusz liczy. A. T.
Chabierów, wś, pow. kaliski, gm. Staw, par. Góra; sąd gm. okr. IV Staw, stac. poczt. Warta, osas włościańsk. 36, ziemi m. 73, rozl. folwarczna m. 422, ziemia dobra, gospodarstwo poprawne; wieś ta już przed r. 1830 należała do Neugebaurów. W 1827 r. było tu 14 dm. i 114 mk. A. T.
Chabkowce, ob. Habkowce.
Chabne, ross. Chabno, Chabnoje, mko, pow. radomyski, nad Uszą, o mil 5 od Owrucza, o 120 w. od Radomyśla, o 150 od Kijowa, na krańcu północno-zachodnim pow. radomyskiego i gubernii kijowskiej. W czasach dawnych mko to było polożone w lesistej, puszczami przepełnionej kijowszczyźnie, ale dziś ta okolica znacznie jest przetrzebiona i ogołocona z lasów. Jednakże zapełniają jeszcze ją odnogi większych poleskich borów, tu i owdzie wkraczających. Myśliwy napotyka w nich jeszcze łosie i dziki. W ogóle miejscowość to nizka, błotnista, położenie płaskie. Mko samo jest dość porządne i schludne; domki jego, w rzęd zabudowane, osłonięte są wieńcem drzew owocowych. Dzieje tej mieściny są następupujące. Pod 1499 r. czytamy przywilej w. ks. litewskiego Aleksandra, dany Semenowi Połozowi, na dobra w pow. kijow. w Zawskiej włości na imię Chabnoje, „z dziesięcią ludźmi, z przynależnościami do nich, na wieczność“ (Rejestr ksiąg w. ks. lit. za Kazim. Jagiell., Olbrachta i Aleks.). Owóż ten Semen Połoz, klucznik kijowski, dziedzic Chabnego i innych dóbr, jako to Byszowa, Hostomla i Witaczowa, miał tylko jednę córkę Fennę, która pierwszym ślubem wyszła za kniazia Wodynickiego, któremu
