1827 było tu 19 dm. i 143 mk., obecnie zaś liczy 19 dm. i 209 mk. H. Wier.
Bucharka, ob. Kamienka.
Bucharzewo, wieś, pow. międzychodzki, nad Wartą, 10 dm., 76 mk., 57 ew., 19 kat., 20 analf. Stac. poczt. w Sierakowie o 4 kil., stac. kol. żel. Wronki o 28 kil. W pobliżu leśnictwo B. przezwane Stierwald. M. St.
Buchau, ob. Bukowa.
Buchberg, ob. Filipy.
Buchciańskie, lub Buchcińskie, błoto, rozciąga się dokoła jeziora Żuwinto, w pow. sejneńskim; z wyjątkiem południowej części brzegów, które są wzgórkowate. Długość jego w kierunku od południa do północy wynosi do 12 w., szerokość największa do 6 w.; środkiem przepływa rzeczka Dawinia.
Buchcieniki, wś i folw., pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno. Wieś B. liczy 13 dm. i 87 mk., folw. zaś 9 dm. i 32 mk., odl. od Kalwaryi 36 w.
Buchek, ob. Grabowa Buchta.
Buchelsdorf, ob. Buchołów.
Buchenfelde, ob. Grabowo.
Buchenhagen, ob. Grabowiec.
Buchenhof, folw., pow. krotoszyński, ob. Krotoszyn.
Buchenrode, ob. Polkówko.
Buchholz, ob. Buchacz i Bukowo.
Buchlicze, wieś, pow. piński, nad Horyniem.
Buchnowo, wieś i dobra, pow. bobrujski, własność Bykowskiego, 1000 dziesiatyn rozległości.
Buchołów, niem. Buchelsdorf, wś, pow. namysłowski, z filią parafii katol. Małe Woskowice i szkołą katolicką 2-klasową, 491 mk.
Buchowice, wś, pow. Mościska, o 9 kil. na południe od Mościsk. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 409, łąk i ogrodów 55, pastwisk 30, lasu 122; posiadłość mniejsza: roli ornej 717, łąk i ogrodów 92, pastwisk 55, lasu 1 m. Ludności rzym. kat. 27, gr. kat. 705, izraelitów 19: razem 751. Należy do rz. kat. par. Pnikut, gr. kat. w Pakości. Posiada szkołę filialną.
Buchowicze, wś, pow. kobryński. Do roku 1832 był tu klasztor cystersów.
Buchowo, 1.) wś, pow. lipnowski, gm. Jastrzębie, paraf. Lipno, położona o 4 w. od zarządu gmin., gruntów włośc. 129 m. (127 ornych), 15 dm., 143 mk., t. j. 73 męż., 70 kob. 2.) B. (z kol. Boguchwała), wś, pow. lipnowski, gm. i par. Kikoł, liczy gruntów włośc. 275 m., 10 dm., 56 mk.
Buchowo, wś, w pow. lęborskim ziemi pomorskiej.
Buchowska wola, wś, pow. jarosławski, o 7 kil. od Sieniawy, w par. gr. kat. Gniewczyna.
Buchta, nazwa wielu drobnych osad położonych nad rzekami spławnymi. Jestto wyraz niemiecki, znaczący przystań wodną dla statków.
Buchta, 1.) folw., pow. kalwaryjski, gm. i par. Ludwinów, wchodzi w skład dóbr donacyjnych Ludwinów-Kwieciszki, należących do hr. Berga. 2.) B. czarna, wś, pow. sejneński, gm. i par. Krasnopol, ma 3 dm., 34 mk. 3.) B. Ponary, ob. Ponary. Br. Ch.
Buchta, karczma pod Toruniem, par. Kaszczorek.
Buchta, strumień, powstaje z kilku potoczków w obr. gm. Gdeszyc w pow. przemyskim, spływającyoh z wzgórza Gliniskami zwanego (323 m.); łączą się we wsi Radochońcach. Płynie aż do Hussakowa na północ. Tutaj zwraca się na zachód; a obmywszy południowe stoki góry Sosnowic (266 m.), płynie przez Chraplice, Popowice i w Cykowie uchodzi z prawego brzegu do Wiaru, doplywu Sanu. W dolnym biegu potok ten zwie się także Popowicami. Długość biegu 20 kil. Br. G.
Buchtiejówka, mała wś, pow. radomyski, nad rz. Wyrwą, wpadającą do Teterowa, o 27 wiorst od m. p. Radomyśla. Mieszkańców 65, wyznania prawosławnego, wszyscy są osadnicy z gubernii i wielkorossyjskich i należą do parafii Wieprzyna; tamże i zarząd gminny. Zarząd policyjny w m. Malinie. Ziemi zupełnie lesistej 600 dzies., należy do Buchtiejewa.
Buchtowiec, potok górski w obrębie gminy Pasiecznej w pow. nadwórniańskim; wypływa ze źródlisk leśnych na wschodnim stoku grzbietu górskiego Czortką zwanego (1259 m.). Płynie w kierunku wschodnim, a dalej w połd.-wsch. doliną górską. Po północnej jej stronie wznoszą się Koliba mała (1020 m.), Pohar Małaczyński, Dyl (997 m.), po południowej zaś stronie Czorcin (1178 m.), Łyskawica (1031 m.) Sokołowiec (800 m.). Potok ten tworzy kilka wodospadów. Znaczniejsze doplywy są Poharczyński, Kamienisty potok. Wpada do Bystrzycy nadwórniańskiej. Długość biegu 11 kilom. Br. G.
Buchtyszki, osada włościańska nad rzeczką Wandupis, w pow. władysławowskim, gminie i parafii Gryszkabuda; od Władysławowa i od stacyi poczt. w Szakach odl. mil 3, od st. dr. żel. Pilwiszki milę, od rz. Niemna mil 6. Dzieli się na kilkanaście części oznaczonych bieżącym numerem hypotecznym i noszących różne nazwy, od nazwisk swych właścicieli, np. B. Endrukajtysa, w tych ostatnich, rozległych 3 włóki, jak i w całej osadzie grunt czarnoziemny, gliniasty, łąki dobre. Liczy 18 dm., 139 mk. W 1827 r. 14 dm. 104 mk. A. T.
Buchwald, 1.) wieś, powiat wschowski, 7 dm., 36 mk., 13 ew., 23 kat. niemców, 3 analf. 2.) B., ob. Bukowylas.
