obejmuje 810 morg. gruntu; włościanie posiadają 563 morgi. Ludności ma 519 dusz, z tego 175 rz. kat., 294 gr. kat., 28 Ormian, 22 izraelitów. Wieś ta ma parafią rz. kat. w Tłustem gdzie także odbiera i pocztę; gr. kat. par. ma w Świdowie. Parafia rz. kat. należy do dekanatu jazłowieckiego, a gr. kat. do dekanatu zaleszczyckiego. Grunt nadzwyczaj urodzajny; oprócz zbóż zwykle w Galicyi uprawianych, kukurydza, tytuń, a nawet i kawony udają się w polu. Własność Karola hr. Lanckorońskiego. 2). A. wś, z przysiołkiem Wolą, w pow. tarnobrzeskim, o 8 kil. od Rozwadowa, parafia rz. katol. B. R.
Antoniowa, mały przysiołek w pow. hajsyńskim. Ziemi używal. 251 dz., nieużyt. 30 dz. Należał do Łopuszańskich, dziś Mołczynowej.
Antoniówka, Antonówka, wś, pow. tłumacki, o 4 kil. od Niżniowa; filia gr. kat. parafii Bratyszów.
Antoniówka, przysiołek, ob. Sapahów.
Antoniszki, wś, pow. władysławowski, gm. Dobrowola, mk. 315, dm. 22, par. Iłgowo, st. p. w Szakach.
Antoniszki, po łotew. Ontoniszkas, wś, pow. rzeżycki, parafia rybiniska, własność Michała Reutta.
Antoniszki, wś i dobra, pow. szyłokarczemski Prus Wsch.
Antoniuk, wś, pow. białostocki, 1½ w. od Białegostoku. Tu się mieści część wielkiej kortowni białostockiej p. Commichau.
Antonopol, 1.) A., dobra ziems. i wś, w południowo-zach. stronie pow. borysowskiego, nad rz. Hajną, o 2 mile od historycznego mka Łohojska odległe; należą, do gminy łohojskiej, do 2-go stanu policyjnego, do 3-go okręgu sądowego. Dobra te są dziedzictwem Tyszkiewiczów i mają obszaru przeszło 12,000 morg. Gospodarstwo, tu jak i we wszystkich folwarkach hr. Tyszkiewicza bardzo dobrze i wzorowo prowadzone, w obecnej chwili jest wyjątkowo dobrem. Al Jel.
Antopol, po łotew. Ontonopols, wś, pow. rzeżycki, paraf. rozentowska, wraz z sąsiednią wioską Zamoście, po łotew. Zamościs, własność Kierniów, 327 dzies. St. dr. żel. warsz.-pet., między Ruszoną a Rzeżycą, o 61 w. od Dynaburga. Nazwę jej w r. 1879 z powodu jubileuszu pracy znanego inżeniera Stanisława Kierbedzia, zmieniono na „Kierbedź“.
Antonoskie jez., pow. nowoaleksandrowski, gub. kow., pod Antonoszem, łączy się z jez. abelskiem przez rz. Krewnę.
Antonosze, Antonosz, po lit. Antenaszys, wś, pow. nowoaleksandrowski, gub. kowieńska, o 4 w. od st. kol. żel. Abele. Piękne położenie nad jez. Naszys. W okolicy wykopaliska starożytności litewskich. Od końca XVIII w. w posiadaniu Römerów.
Antonów v. Antoniów, wś, pow. Końskie, gm. i par. Chlewiska, fabr. żelaza; st. p. w Szydłowcu.
Antonów, por. Antonowo.
Antonów, wś, pow. skwirski nad rz. Berezianką, wpadającą do rz. Rośki. Położony na drodze z m. Wołodarki do m. Skwiry, od tego ostatniego miasta odległy o 9 w., od Kożanek, st. dr. ż. kijowsko-brzeskiej o 34 w. Zbudowany na miejscu starożytnej osady greckiej Rozwołoża, która jeszcze w 1592 r. należała do biało-cerkiewskiego starostwa, jak się pokazuje z zażalenia podanego przez starostę ks. Janusza Ostrogskiego i podstarostę ks. Kurcewicza-Bułyki na Krzysztofa Kosińskiego hetmana kozackiego o zbrojny napad na toż Rozwołoże (Archiw. jugo–zap. Rusi t. I. str. 32). Osada ta została zburzona w połowie XVII w. przez Tatarów (Pełny zbiór ruskich latopisców t. 1, str. 137). Pozostałe szczątki w uroczysku Starosiele tuż przy Antonowie, gdzie wysokie wały, okrążają blizko 50 dzies. i dalej rozsypane gruzy; miało tu być 7 monasterów i 9 cerkwi („Przegląd mogił“ Fundukleja, str. 48) A. był pierwej miasteczkiem, co się pokazuje z prezenty danej parochowi Zacharyaszowi Naumowiczowi w 1729 r. przez ks. Wiśniowieckiego, ówczesnego właściciela A. i z wizyty tetyowskiego dekanatu za r. 1741. Były tu jarmarki, które ustały dopiero w r. 1790 i A. zaczęto nazywać wioską. W r. 1729 należał do ks. Wiśniowieckiego, w 1765 r. do Katarzyny z Zamojskich Mniszkowej, która darowała tutejszej cerkwi chutor i 7 dzies. ornej ziemi; w 1771 został kupiony przez Michała Podhorskiego, do wnuka którego należy obecnie. Mieszk. 2115, z tych katolików 32, żydów 24 i prawosł. 2059. Cerkiew parafialna zbudowana w 1741 r. (Wizyty tetyowskiego dekanatu za 1741 r.). Kaplica katolicka murowana zbudowana 1848 r., parafii Wołodarka. Koło cerkwi krzyż kamienny, bardzo starożytny, z napisem greckim, prawie zupełnie zatartym, prócz kilku liter; ma on stać podług legendy nad grobem jakiejś greckiej księżniczki; 2 takież krzyże na uroczysku Starosiele. Prócz tego zasługuje na uwagę jar o 1½ w. odległy od wsi, zwany Kustownia (kostnica), w którym znajdują bardzo dużo kości ludzkich. Ziemi 4142 dz. pierwszorzędnego czarnoziemu; lasu jednak bardzo mało. Zarząd gminny w miejscu, zarząd polic. w m. Skwirze. K. P.
Antonowce lub Antonówka, 1.) wś, pow. lityński, dusz męz. 101. Ziemi włośc. 301 dzies., ziemi dwor. 234 dzies. Należała do Płońskich dziś Wasiutyńskich. 2.) A., wś, pow. płoskirowski, gm. i par. szarawiecka, st. p. między Jarmolińcami a Płoskirowem, o 15 w.
