Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/342

From Wikisource
This page has been proofread.

leżący do Aleksandra Orłowskiego; ob. Jarmolińce.

Bosnicza, węg. Bossnyicza, wieś w hr. ziemneńskiem (Zemplin, Węg.), uprawa roli, 150 mk.

Bosobrodzka st. p., ob. Bosybród.

Bosowica, rz., dopływ Dniestru w pow. kamienieckim (Stołpiański).

Bosówka, 1.) wś, pow. zwinogrodzki, nad rz. Bosówką wpadającą do rz. Winogradu, o 15 wiorst od Łysianki, o 20 w. od wsi Tołsterogi. Mieszk. 1454, wyznania prawosławnego. Cerkiew parafialna i szkółka, ziemi 2418 dz., cokolwiek górzystej lecz pszennej. Należała dawniej do hr. Branickiego, obecnie kupiona na rzecz udziałów (dobra prywatne Cesarskiej familii). Zarząd gminny w Winogradzie, policyjny w Łysiance. 2.) B., wś rządowa, pow. humański, niegdyś należała do Rzewuskich i stanowiła klucz bosowiecki, który od Rzewuskich mocą sprzedaży przeszedł do Sarneckich, od tych do Tomaszewskiego a następnie, stała się wsią rządową. Przedtem należała do powiatu lipowieckiego, a gdy przeszła na rzecz rządu, zaliczono ją do kolonij wojskowych pow. humańskiego. Kl. Przed.

Bosówka, 1.) rz., dopływ rz. Winogradu w pow. zwinogrodzkim; rz. Winograd wpada w tymże powiecie do rz. Tykicza gniłego. 2.) B., rz., dopływ rz. Koneły; nad tą rzeczką wieś Ugłowata w powiecie lipowieckim.

Bosse, wś, pow. sejneński, gm. i par. Berżniki.

Bossewo, folw., pow. ostrowski, gm. i par. Długosiodło; ogólna przestrzeń 1545 m., wtem lasu 1043, nieużytków 101, gruntów ornych 305, reszta łąki i pastwiska.

Bossowice, wś i folw., pow. stopnicki, gm. Grabki, parafia Kargów, na lewo od drogi z Chmielnika do Stopnicy. W 1827 r. było tu 44 dm. i 415 mk.

Bostów, wś i folw., pow. iłżecki, gm. i par. Chybice. Wspomina ją Długosz (III 240). W 1827 r. było tu 22 dm. i 129 mk., obecnie 30 dm., 232 mieszk., 920 m. ziemi dworskiej i 309 włośc.

Bosułów, wś, pow. krakowski, o 10 kil. od Krakowa, w par. Raciborowice; dominium należy do kapituły krakowskiej.

Bosybród, wś, pow. berdyczowski, st. p. między Skwirą a Lipowcem.

Bosyrski, potok, wypływa w obr. gminy Bosyr na południowym stoku Rozbitej Mogiły (304 m.); płynie w połud. wsch. kier. przez Bosyry, poniżej których przyjmuje potok Rudkę z lewego brzegu i po przeszło pół milowym biegu wpada do Zbrucza. Br. G.

Bosyry, wś, pow. husiatyński, o 10 kil. na północ od Skały, o 18 kil. również na północ od Borszczowa, a 16 kil. na południe od Husiatyna, leży w okręgu celno-granicznym Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 371, łąk i ogrodów 12, pastwisk 2, lasu 80; posiadłość mniejsza: roli ornej 659, łąk i ogrodów 93, pastwisk 5 m. Ludności rz. kat. 61, gr. kat. 482, izraelitów 15: razem 558. Należy do par. rz. kat. i urzędu poczt. w Skale; grec. kat. parafią ma w miejscu, do której należą, wsie: Kociubińczyki, Siekierzyńce, Dębówka; liczy 1804 dusz gr. kat. obrządku, należy do dekanatu skalskiego, posiada szkołę filialną.

Boszańce, Bosancze (z Lisaurą i Nemericzanami), wś, powiat suczawski na Bukowinie, na granicy Multan, ze stacyą pocztową i parafią grecką nieunicką w miejscu; co do innych parafiij należy do Suczawy. Ma 3890 mk., komorę celną i kwitnące sadownictwo. Dominium jest własnością ks. Stourdzy.

Boszczynek, wś, pow. pińczowski, gm. Boszczynek, par. Skalbmierz; ma szkołę gminną i urząd gminny. Gmina należy do s. gm. okr. IV w Kaźmierzy Wielkiej, st. p. w Skalbmierzu, odl. od Pińczowa 33 wiorst. Ludn. 3550.

Boszecy (łuż.), niem. Baschitz, u Smolera mylnie Baszicy, wś serbska na Łużycach saskich, 1875 r. miała 48 dm., 235 mk. A. J. P.

Bószicy (łuż.), niem. Buschwitz, u Smolera mylnie Boszecy, wś na Łużycach saskich.

Boszkowo, 1.) wieś, pow. kościański, 14 dm., 141 mk., wszyscy kat., 25 analf., stac. poczt. Włoszakowice (Luschwitz) o 7 kil., stac. kol. żel. Stare Bojanowo o 18 kil. 2.) B., folw., pow. kościański, ob. Machcin. M. St.

Boszpol, ob. Bożepole.

Bosztal, niem. Borschtahl, leśnictwo, pow. kościerski, st. p. Kalisz.

Bothau, ob. Botowo.

Botna, według W. Pola prawy dopływ Dniestru; do Botny wpada Wołczaniec, odlewający 10 stawów.

Boto, ob. Błoto.

Botoki, po żm. Batakiaj, 1.) mko pow. rossieńskiego, nad rz. Anczą, o 42 w. od Rossien, w pobliżu szose taurogowskiego. Niegdyś dziedzictwo Szumskich; dobra B. należały 1717 r. do stołowych, zaliczały się do pow. widuklewskiego; starostwo płaciło 1041 zł. kwarty. Starostą był Krzysztof Jan hr. Pac, marsz. wiłkomierski. Do składu stwa należał wówczas folw. Poożlinie. Od r. 1831 B. są własnością rządową. Mko B. ma paraf. kościół katolicki św. Anny, wzniesiony z drzewa 1509 przez kasztelana Stan. Janowicza. Parafia kat. dusz 3129. Filia w Warnoławkach, z drew. kościołem św. Trójcy, istniejącym ze sto lat, a odnowionym 1860 przez mieszkańców. Kaplice w B., Teodorowie i Łomiach (z r. 1766). Dekanat botocki dyecezyi telszewskiej składa się z 12 parafij: Girdyszki, Kołtyniany, Szyłele, Poszyle, Stulgi, Niemokszty, Odachów,