kiew prawosławną odnowiono. Jest on filią wileńskiego monastyru św. Trójcy. Klasztor dawny w ruinie. Niedaleko kościoła stoi mała kapliczka z cudowną figurą P. Jezusa. Odnowiono ją teraz i pozostawiono do użytku katolikom. B. stanowią własność duchowieństwa prawosławnego. Kilka karczem i gościniec z Wołożyna do Oszmiany, przeżynający samo mko B., nadają pewien ruch i ożywienie tej podupadłej mieścinie. Opodal rozciąga się śliczny las, własność hr. Czapskiego, a przez ten las bieży wspomniona droga długą a prostą aleą. W oddali wije się rzeczka Żylanka, która nazwę swoją zresztą zmienia kilkanaście razy, stosownie do okolicy, którą przepływa, i w końcu wpada do Berezyny a z nią do Wilii. Grunta okoliczne, przeważnie gliniaste, potrzebują dobrej i starannej uprawy. Niedaleko B. leży wś Bijuciszki (ob.) F. S.
Boruń. Tak podobno dawniej zwane było m. Berun, pow. pszczyński.
Boruschowitz, ob. Boruszowice.
Borusin, Boruszyn, ob. Borucin.
Borusów, wieś, pow. Bóbrka, nad rzeką Ług, tuż przy kolei żelaznej lwowsko-czerniowieckiej, o 6.6 kilometra od. stacyi tej kolei w Wybranówce, od Bóbrki oddaloną jest o 2 mile w południowym kierunku; okolica bagnista i leśna. Przestrzeń posiadłości dworskiej: roli ornej 107, łąk i ogrodów 32, pastwisk 29, lasu 422 m.; posiadłość mniejsza: roli ornej 291, łąk i ogrodów 91, pastwisk 48 m. Ludności rz. kat. 4, gr. kat. 300, izraelitów 27: razem 331. Należy do rz. kat. par. w Brzozdowcach; gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dek. bobreckiego. Właściciel więk. pos. Borkowski hr. Włodzimierz.
Boruszkowce, wś, pow. nowogradwołyński, gm. derewiecka, dusz 184; ziemi włośc. 591 dzies.; ziemi dworskiej 843 dzies., własność Puławskich. Bitwa d. 15 czerwca 1792 roku. Tu ginie Mohort, bohater poematu Winc. Pola.
Boruszowa, wś, pow. dąbrowski, o 9 kil. od st. p. Siedleszowice, w par. rz. kat. Gremboszów. Dominium należy do spadkobierców po hr. Adamie Potockim.
Boruszowice, niem. Boruschowitz, wś i dobra, pow. bytomski, o milę od Tarnowic, w parafii katol. Ceglin, z fryszerką i kol. Wymysłów.
Boruszyn czyli Boruszyno, 1.) wieś, pow. obornicki; 131 dm.; 1036 mk.; 132 ew., 879 kat., 25 żydów; 253 analf. Kościół parafialny należy do dekanatu obornickiego; księga beneficyów wspomina o nim r. 1510; na nowo wybudowany r. 1605 przez Jana Rzepeckiego. Na początku wieku bieżącego stanął raz jeszcze nowy kościół; dawniejszy grożący upadkiem rozebrano. Pomników z przeszłości nie posiada. W okolicy wykopano urny, odłamy naczynia brązowego, sprzączkę żelazną. 2.) B., domin., pow. obornicki; 969 m. rozl.; 7 dm., 60 mk.; 5 ew.; 55 kat.; 13 analf., st. poczt. w Połajewie o 7 kil.; st. kol. żel. Oborniki o 21 kil. 3.) B., dwa leśnictwa, zniemczone nazwy Tepperfurth i Mühlchen, ob. Boruszynko.
Boruszyn, Borusin, ob. Borucin.
Boruszynko, niem. Heidchen, królewskie nadleśnictwo, pow. obornicki; 9 miejscowości: 1) B.; 2) leśnictwo Bębnikąt (Trommelort); 3) Boruszyn I (Mühlchen); 4) Boruszyn II (Tepperfurth); 5) Długibród (Langenfurth); 6) Kowanówko (Saubucht); 7) Lipka (Linden); 8) Nowe Olędry (Eichquast); 9) Tarnówko (Birkenfurth); 10 dm.; 69 mieszk., 58 ew., 11 kat.; 11 analf.
Boruta, dawne imię, stanowi źródłosłów nazw: Borucin, Borucza, Boruty i t. p.
Boruta, rz., lewy dopływ Świsłoczy w pow. ihumeńskim.
Borutin, ob. Borucin.
Borutowo, ob. Borukowo.
Boruty, 1.) wś, pow. grójecki, gm. Bielsk, par. Lewiczyn. 2.) B., wś szlach., pow. makowski, gm. Sielc, par. Rożan. 3.) B.-Kurzętki, wś, szlach., pow. makowski, gm. Sypniewo, par. Gąsewo.
Boruy, 1.) Alte-Mühle, młyn, pow. babimoski, ob. Młyńskie Olędry. 2.) B., wieś, pow. babimoski, 101 dm.; 601 mk.; 298 ew., 293 kat.; 10 izrael.; 90 analf. 3.) B., karczma, pow. babimoski, ob. Hammer. 4.) B., młyn, pow. babimoski, ob. Tuchorze. 5.) B. kościelny (Boruy-Kirchplatz), wieś, w nizinie lesistej, pow. babimoski; 31 dm.; 230 mk.; 205 ew., 4 kat., 21 izr.; 19 analf. Uprawa chmielu; handel ożywiony chmielem do Czech i Bawaryi. Agentura pocztowa; poczta osobowa z Nowego Tomyśla przez Boruy do Wolsztyna; st. kol. żel. Nowy Tomyśl o 7 kil. 6.) B. Nowy, olędry, pow. babimoski; 154 dm.; 925 mk.; 914 ew., 11 kat.; 151 analf. 7.) B. Stary, olędry, pow. babimoski; 109 dm.; 813 mk.; 761 ew., 34 kat., 18 dysydentów; 102 analf.
Bory. Tak się zowią ogromne mokrawe torfiska, rozciągające się od stóp Beskidów nad Czarnym Dunajcem aż ku Jabłonce na Orawie, przeszło milę szerokie a półtorej mili długie, powstałe ze zbutwiałych pni i drzew sosnowych, które snadź przed wiekami pokrywały całą tę przestrzeń między Nowym - Targiem i Zaskalem a Ludźmierzem, tudzież za Czarnym Dunajcem na granicy orawskiej. Lud używa tego torfu do palenia i na nawóz.
Bory, była kopalnia węgla pod wsią Jeleń, pow. chrzanowski, par. Jaworzno. Roku 1874 wydobyto w niej 124 tys. cetnarów węgła. Od 1874 nieczynna.
Borya, wś i folw., nad rz. Kamienną, pow.
