Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/304

From Wikisource
This page has been proofread.

miasteczka Puchowicz wpada z lewej strony do Świsłoczy. Al. Jel.

Bołoczyce, wś, pow. słucki, ma kaplicę parafii katol. Słuck.

Bołogoje, wś, pow. wałdajski, gub. nowgorodzka; st. p.; w pobl. t. n. st. dr. ż. mikołajewskiej i rybińsko-bołogojskiej, o 295 w. od Petersburga.

Bołoma, ob. Olka.

Bołosza, dobra, powiat święciański, nad rzeką Wilią, własność Przemienieckicgo. Dębiński tu przeprawiał się w swoim odwrocie 1831 r.

Bołotkowce, wś, pow. ostrogski, na połud. zachód. o 20 w. od Ostroga, należy do klucza nowomalińskiego, obywatela Oskara Sosnowskiego, sławnego rzeźbiarza; od południa i zachodu ogromnemi borami ocieniona; sama rozrzucona po stokach gór. Doliny są błotne, trawą grubą zarośnięte. Ziemia popielata, nad rz. Wilią; cerkiew parafialna. Z. Róż.

Bołotnia, ob, Błotnia.

Bołotnia, Błotnia, Bołotnica, rz., dopływ rz. Teterowa z lewej strony, w pow. radomyskim.

Bołotnica, rz., lewy dopływ Berezyny w pow. borysowskim.

Bołotnica, ob. Sławeczna.

Bołowsk, po łotew. Bołwa, wś i dobra, pow. lucyński, niegdyś część starostwa maryenhauskiego, dziś własność p. Trunsche, niegdyś Hylzenów. Kościół paraf. św. Trójcy, 1804 r. zbudowany. Parafian 3287. Parafia katol. dek. zalucyńskiego. Śród lasów 3 wązkie jeziora, które wiosną zlewają się do rz. Bołup i Ewikszty. W B. jest cerkiewka prawosławna. Dobra mają 42000 dz. obszaru (wraz z Aleksandropolem); z tego tylko 9865 dz. włościan.

Bołozówka, wś, pow. ostrogski, na połud. Ostroga, przy granicy pow. krzemienieckiego, rozrzucona po górach i dolinach, z trzech stron pięknym okolona lasem. Pod wsią rzeczka niewiadomego nazwiska formuje staw, na którym młyn. Ziemia 2 klassy pszenna. W przeszłym wieku należała do familii Malińskich, później do Sosnowskich, dalej do Falkowskich a obecnie do Chodkiewicza. Dwór dziedzica na górze w kształcie pałacyku z ogrodem angielskim; cerkiew parafialna drewniana. Z Róż.

Bołożynów, wś, pow. brodzki, o 1 milę na północny wschód od miasteczka Buska, w lesistej okolicy; przestrzeni posiadłość większa zajmuje roli ornej 198, łąk i ogrodów 71, pastwisk 17, lasu 2395 m.; posiadłość mniejsza roli ornej 764, łąk i ogrodów 391, pastwisk 408 morg. Ludności rz. kat. 25, gr. kat. 482, izraelitów 12: razem 519. Należy do rz. kat. parafii w Toporowie; gr. kat. par. ma w miejscu, do której należy wieś Stołpin i przysiołek Kasztelan. Cała parafia liczy 865 gr. kat. parafian i należy do dekanatu oleskiego. Właściciel większej posiadłości Eugeniusz książę de Ligne.

Bołozyny, ob. Połozyny.

Bołszczyńce, wś, pow. wasylkowski, przy zbiegu dwóch rzeczek, Uzina i Użki, wpadających do Rosi. Mieszk. 1180 prawosławnych, cerkiew paraf. i szkółka. W 1740 było tu 600 mk. (Wizyty Białocerkiewskiego dziekanatu w 1740). Należy do hr. Branickiego a dawniej należała do starostwa białocerkiewskiego. Ziemi 2017 dz. wybornego czarnoziemu. W 1796 r. d. 1 stycznia spadł tu aerolit, który był później w muzeum wileńskiem. Kl. Przed.

Bołszowce, Bułszowce, właściwie Bohuszowce, mko, pow. rohatyński, na równinie dniestrowej; o milę od Halicza i Dniestru, 15 mil od Lwowa na południowy wschód. Liczy 3500 mieszk., 500 obrz. rzym. kat., 1000 gr. kat. i 2000 żydów. Miasteczko to, leżące na błotnistej równinie nad Zgniłą Lipą, wpadającą ztąd o milę do Dniestru, i nad pot. Narajówką, należy wraz z przyległemi wsiami do Kornela Krzeczunowicza, posła na sejm galicyjski i deputowanego do rady państwa. Jest tutaj cerkiew paraf. gr. katol. i takiż kościół rz. katol., wraz z konwentem oo. karmelitów. Klasztor ten został założony w r. 1624 przez Marcina Kazanowskiego, wojewodę podolskiego. Przy tymże klasztorze znajduje się szkoła. Co poniedziałek odbywają się tutaj bardzo uczęszczane jarmarki na woły, wypasane nad Dniestrem. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 759, łąk i ogrodów 560 (z tych większa część już osuszona i na orne pole przekształcona), pastwisk 35, lasu 30 m.; posiadłość mniejsza roli ornej 942, łąk i ogrodów 260, pastwisk 72 m. Ludności rz. kat. 252, gr. kat. 1069, izraelitów 1041: razem 2362. B. posiadają kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 1260 złr. Z zakładów przemysłowych jest tu browar, gorzelnia i młyn wodny. Gospodarstwo na obszarze dworskim było przez teraźniejszego właściciela wzorowo prowadzone, błota osuszone i w urodzajne łany przemienione, poprawna rasa bydła i praktyczny chów koni zaprowadzony; obecnie majątek ten został w dzierżawę puszczony. B. R.

Bołtupie, wś, pow. oszmiański. Była tu kaplica katol. parafii Oszmiany. Niegdyś B. było własnością Jędrzeja Śniadeckiego, który też tu pogrzebiony został na cmentarzu.

Bołt-upie, „rzeka Biała,“ rzeczka, dopływ Ewikszty, w pow. lucyńskim.

Bołtycze, wś, w pow. nowogródzkim, nad rz. Uszą.

Bołtyski jar, obok wsi Bołtyszki, w pow. czehryńskiem, 6 w. dł., 30 saż. szer. (Funduklej „Gub. kij“).

Bołtysz, rz., wpada w czehryńskim powie-