terowa, o 16 w. odległa od m. pow. Radomyśla, leży śród lasów i błot. Mieszk. 70, wyznania katolickiego; trudnią się przeważnie leśnym przemysłem. Ziemi 491 dz.; należy do międzyrzeckiego majątku Złotnickiego, ojcu którego został darowany ten cały majątek. Zarząd policyjny w Radomyślu, gminny we wsi Czudinie. Kl. Przed. 2.) B., osada, pow. nowogradwołyński, gminy kurneńskiej, chat 20, należy do dóbr sokołowskich, własność generała Kniażewicza. L. R.
Biełka, Białka, 1.) rz., dopływ Teterowa z prawej strony, uchodzi przy wsi Krymek, w pow. radomyskim. Przyjmuje rz. Kilewiec, Rajewkę, Mokry strumień i inne bezimienne. 2.) B., rz, wpada w skwirskim pow. za m. Korninem, do rz. Irpenia. Wspominana w akcie granicznym pod r. 1617. 3.) B., rz., dopływ rz. Sobu w powiecie lipowieckim, ze strony prawej. 4.) B., rz., lewy dopływ rz. Stuhny.
Biełki, wsie, ob. Białki, Biłki.
Biełkowce, wś, pow. radomyski, nad rz. Swinołużką, wpadającą do Teterowa, o 6 w. od Korostyszowa. Mieszk. 845, wyznania prawosławnego. Cerkiew parafial. i szkółka. Ziemi 2014 dzies. Czarnoziem pomięszany z glinką i piaskiem. W połowie grunta pokryte lasem. Należy do hr. Olizara. Zarząd gminny w tejże wsi, policyjny w Korostyszowie.
Biełoboh, ob. Bjełoboh.
Biełocerkowka, ob. Białocerkiewka.
Biełocz, wś, pow. bałcki, gm. Mołokisze, liczy dusz męz. 280. Ziemi włośc. 858 dz., ziemi dworskiej używalnej 602 dz., nieużyt. 108 dzies.; należała do Karwowskich, dziś Mańkowskiego; oprócz tego jest 60 dz. używalnej i 74 nieużyt. Domineckiego. Dr. M.
Biełocz, Biełoć, rz., lewy dopływ Dniestru, zaczyna się w pow. olhopolskim pod wsią Serbami, wpada do Dniestru w pow. bałckim, między wsiami Stroińce i Biełocz. Długa według Pola przeszło milę.
Biełoj, ob. Biełyj.
Biełojarska, st. p., pow. ekaterynburski, gub. permska.
Biełoostrow, st. dr. żel. finlandzkiej, o 30 w. od Petersburga, a 383 w. od Helsingforsu.
Biełoruczje, ob. Białorucze.
Biełosoroki, ob. Białosoroki.
Biełopol, ob. Białopol.
Biełopolje, ob. Białopole.
Biełostok, ob. Białystok.
Biełotyn, Białocin, Biłotyn, wś, pow. ostogski, na południe od Ostroga o 13 w.. przy drodze pocztowej do Zasławia, okrążona wielkiemi borami, należy do ks. Ludgardy z Tyszkiewiczów Jabłonowskiej; od strony Zasławia ogromny rybny staw z młynem. Jest tu fabryka fajansu i porcelany, pokład ziemi po większej części krzemienisty, st. poczt., skoła żydowska, około 50 żydowskich domów a 80 dom. włościańskich, którzy nie mają pól, tylko obszerne ogrody, i w nich sieją potrochu żyta, jęczmienia, konopi. Mężczyżni trudnią się piłowaniem tarcic i wyrobem leśnych materyałów, a kobiety i dzieci pracują w fabryce porcelany i fajansu (1860 r. produkcya 325 tys. rs.), i to jest główne ich utrzymanie. W B. przed 50 laty odkryto wody mineralne siarczane i urządzono łazienki, w których przez lat kilka chorzy brali kąpiele; lecz później zostały zaniedbane a dziś nie ma śladu łazienek. Z. Róż.
Biełowice, wś, pow. i par. Opoczno, gm. Krzczonów, na wzgórzach zamykających dolinę rz. Drzewiczki, o 5 w. na wschód od Opoczna. W 1827 r. było tu 42 dm. i 263 mk.
Biełowid, rz., dopływ Dniepru pod miasteczkiem Moszny, w pow. czerkaskim.
Biełowin, ob. Bieławin.
Biełowizna, wś, pow. będziński, gm. Wojkowice kościelne, par. Wojkowice.
Biełowodzk, m. nadetatowe, pow. starobielski, gub. charkowska, o 51 w. od Starobielska, st. p., 7900 mk.
Biełozierje, ob. Białozierze.
Biełozierka, ob. Bialozórka.
Biełoziersk, m. pow. gub. nowgorodzkiej, st. p., 6000 mk.
Biełozierska, st. p., pow. i gub. chersońska.
Biełusza, ob. Muldowa.
Biełuszka, rz., przetok jarowy, wpada do rz. Talianki w pow. humańskim.
Biełyj albo Bielsk, miasto powiatowe gubernii smoleńskiej, leży nad rzeką Obszą, wpadającą do Dźwiny północnej, o mil 20 i pół od Smoleńska. Założone r. 1508 przez wielkiego księcia Wasila Iwanowicza, który posłał księcia Piotra Smoleńskiego Łobana-Rapołowskiego na Białę, dla budowania pogranicznego miasta od strony Litwy; zostawało później pod jej panowaniem. W r. 1654, przeszedłszy wraz z Smoleńskiem pod władzę Rossyi, stało się później wsią, pod nazw. „przeprawy Bielskiej.“ W r. 1775 podniesione do stopnia miasta powiatowego, z powodu korzystnego położenia handlowego. Tu urządzono skład płodów smoleńskiej, a w części kałuskiej i orłowskiej gubernij, wysyłanych do Rygi. Liczy mieszkańców 7709 płci obojga; ma 5 cerkwi, port dogodny, 6 garbarni. Z portu bielskiego wychodzi corocznie żyta, konopi, siemienia lnianego i łoju, na sumę 26,000,000 złp. Powiat bielski, gub. smoleńskiej, zajmuje 9348 w. kw.; powierzchnia na wsch. i płd.-wsch. wzgórzysta, we środku i na zachodzie niska, prawie zupełnie błotnista. Tu odrośle wyżyny wałdajskiej tworzą dział wodny między Dnieprem a Dźwiną. Gleba przeważnie gliniasta. Roku
