Zasolany), wś, pow. bialski w Galicyi, o 7 kil. od Kęt, ma 1532 morg. rozl., 137 domów, 875 mieszk. Parafia w miejscu istnieje z przed r. 1550. Kościół paraf., dawniej drewniany, w r. 1828 z twardego materyału wybudowany i w r. 1833 przez biskupa Tarnowskiego poświęcony; szkoła ludowa filialna. B. leżą koło gościńca z Oświęcima do Kęt, w glebie pszennej. M. M.
Bielany, 1.) okrąg wiejski, gm. Mikołajów, pow. dziśnieński, gub. wileńska, liczy w swym obrębie wsie: Baranczyki, Brzuszki, Denisowo, Masłowszczyzna, Mironczyki, Mierżlaki, Lipno. F. O. 2.) B., dwie wsie, pow. sokólski o 12 w. i o 28 w. od Sokółki. Ostatnia ma 46 chat. 3.) B. Kotiużańskie, wś, pow. mohylowski gub. podol., 220 dusz męz., 312 dzies. ziemi włośc. Dworskiej wraz z wsiami Olczydajowem wyzszym i Popieluchami, jest 4071 dz. używalnej i 94 nieużyt. 4.) B. Szarogrodzkie, wielka wś, pow. mohylowski, gm. Serby, nad rz. Łozową, o 30 w. na płn.-zach, od Mohylowa, ma 212 dm., cerkiew paraf., 953 dusz męz.; ziemi włośc. 2053 dz.; dworskiej 1375 używalnej i 134 nieużyt. Należała do Kondrackich, dziś ks. Hohenlohe.
Bielańce, wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Urdomin. W 1827 r., było tu 15 dm. i 117 mk.; teraz 32 dm., 215 mk.
Bielańska woda, potok tatrzańsko-liptowski, wypływa pod Krywaniem, i uchodzi do Białego-Wagu z pr. br., w Bielańsku na Liptowie. Br. G.
Bielańsko (Bélansko), woda liptowska, przy ujściu Bielańskiej wody (ob.) do Białego Wagu (ob.), przy drodze z Ważca do Wychodnej. Karczma przy gościńcu 777.6 m. (Wahlenberg); 796.9 m. (Oesfeld); 787.8 m. (Steczkowski); 819.7 m. (Fuchs) n. p. m. Br. G.
Bielau, ob. Biała, Bjelawa, Bielawy.
Bielau, Bilow, ob. Bilowiec.
Bielawa, wś, nad rz. Jeziorną, pow. warszawski, gm. Jeziorna, par. Powsin, śród niziny nadwiślańskiej, między Powsinem a Jeziorną; znajduje tu się jezioro, mające 18 m. obszaru, szkoła początkowa, gorzelnia, słynny browar, 62 dm. Własność Ludwika Rosmana.
Bielawa, inaczej Bielawy, Bilawy, osada, pow. kartuski, niedaleko st. p. Przodkowo.
Bielawa, ob. Bielawy.
Bielawce, wieś, pow. brodzki, leży w okręgu celno-granicznym, o 1¼ mili na północ od Brodów, śród piasków, bagien i lasów. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 21, łąk i ogródów 102, past. 276, lasu 2151 m.; posiadłość mniejsza roli ornej 892, łąk i ogrodów 441, pastwisk 75, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 52, gr. kat. 670, izraelitów 25: razem 747. Należy do rzym kat. probostwa w Brodach, grec. kat. parafią ma w miejscu, dekanatu brodzkiego; do tutejszej grec. kat. parafii należy wieś Bołdury z 382 duszami; razem ta parafia liczy 1052 głów gr. kat. wyznania. B. posiada szkołę filialną. Właściciel większej posiadłości Kazimierz hr. Mołodecki.
Bielawińce, wieś, pow. buczacki, nad Strypą, o półtorej mili na północ od Buczacza, w żyznej części galicyjskiego Podola. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 222, łak i ogrodów 25, pastwisk 4, lasu 68 morg.; posiadłość mniejsza roli ornej 810, łąk i ogrodów 83, past. 35 morg. Ludność rzym. kat. 84, gr. kat 716, izrael. 13: razem 813. Należy do rzym. kat. i grec. kat. parafi w Petlikowcach starych. Posiada kasę pożyczkową z funduszem 1200 złr. B. R.
Bielawka, niem. Bielawken, osada, pow. kartuski, niedaleko st. p. Sulęcin.
Bielawki, 1.) wś, pow. kutnowski, gm. Sójki, par. Kutno. Od Kutna wiorst 3. Przez Bielawki przechodzi droga żel. war. byd. W bliskości dwie cukrownie Sójki i Konstancya. Obszar 480 m. W 1827 r. było tu 14 dm. i 140 mk.; obecnie 151 mk. 2.) B., wś, pow. turecki, gm. Kowale-pańskie, par. Przespolew. Rozprzedane po wyciętych lasach folw. Kawęczyn grunta dały tej wsi początek przed kilkunastu laty. Osad 17, gleba piaszczysta, ludność uboga. W. S.
Bielawki, 1.) wieś, pow. mogilnicki, 7 dm., 50 mk., 49 ew,, 1 kat., 23 analf. 2.) B., olędry, pow mogilnicki, ob. Głemboezek gmina.
Bielawki, niem. Bielawken, dobra, pow. starogrodzki, niedaleko Pelplina, par Nowacerkiew; należaly niegdyś do cystersów w Pelplinie.
Bielawki, niem. Peterhof, wś, pow. sycowski, w par. Syców.
Bielawy. Tak górale nazywają niekiedy pokryte śniegiem szczyty Beskidu w okolicach Babiej góry.
Bielawy, 1.) os, b. mko, nad rz. Mrogą, pow. łowicki, gm. i par. t. n., odl. od Łowicza 19 w. Posiada kościół par. murowany z XV w. Urząd gminny, szkoła gminna, stacya pocztowa. Najdawniejsza o B. wzmianka sięga roku 1437, gdy bracia Bielawscy erygowali tu kościół. Należały w r. 1505 do pięciu braci Bielawskich, w pół wieku potem w jakiejś części były dziedzictwem Jana Tarnowskiego. Król Zygmunt August ustanowił 1556 roku targ tygodniowy i jarmark na św Wojciech. Dawniej głównym B. przemysłem, były sławne piwa, bardzo pokupne. W r. 1775 B. były własnością Szymona Dzierżbickiego, kasztelana brzezińskiego, następnie przeszły do Skarbków. W 1827 r. było tu 63 dm. i 517 mk.; 1859 r. 56 dm. i 612 mk.; obecnie 52 dm. i 326 mk. Par. B. dek. łowickiego, dawniej strykowskiego, ma 1994 dusz. Gmina B. należy do s. gm. okr.
