Białowieża, niem. Weissthurm, domin., pow. wyrzyski; 965 m. rozl., 10 dm.; 63 mk.; 44 ew., 19 kat.; 18 analf.; st. p. Mroczeń o 2 kil.; stac. kol. żel. Nakło o 14 kil. M. St.
Białówka, przysiołek wsi Pikulice.
Białowoda, 1.) wś, pow. nowosądecki, par. rz. kat. Tęgoborze, o 3 kil. od Tegoborza. Własność K. Stadnickiej. 2.) B., ob. Białawoda (z przys. Niemcową).
Białowody, 1.) wś kol., pow. janowski, gm.. Wilkołaz, par. Boby. 2.) B., wś i folw., pow. hrubieszowski, gm. Grabowiec, par. Uchanie. W 1827 roku było tu 19 dm. i 105 mieszk.
Białowola, wś i folw., pow. zamojski, gm. Mokre, par. Zamość, o 7 w. na połd. od Zamościa w dolinie. W 1827 r. było tu 21 dm. i 132 mk., obecnie 42 dm.
Białozierze, Biełozierje, Biłozierje, 1.) mko w pow. czerkaskim, o 14 w. od Czerkas, o 200 w. od Kijowa, nad dosyć dużem jeziorem zwanem Białe, łączącem się z rz. Taśmimą za pomocą błota irdyńskiego. W 1820 r. znaleziono tu szczątki dużego statku, co zdawałoby się dowodzić, że jezioro niegdyś stanowiło odnogę Dniepru. Jezioro to ma także swój przypływ i odpływ. Mieszk. 3896 prawosław., 17 katolików i 208 izraelitów; 2 cerkwie, bóżnica, i szkółka. Ziemi 4891 dzies. piaszczystej. Należała dawniej do czerkaskiego starostwa, 1791 otrzymała przywilej od Stan. Augusta, obecnie stanowi własność rządową, ma st. dr. żel. między Śmiłą a Czerkasami. Zarząd gminny w temże miasteczku, policyjny w Czerkasach. 2.) B., wś, pow. czerkaski, o 44 w. od Czerkas, nad kanałem idącym przez błota do Dniepru, ma 3653 mk., i 602 dm.
Białozierka, ob. Białozórka.
Białozór, największe w całej Ukrainie naddnieprzańskiej jezioro, na połud.-wschód od doliny Olszanki, w pow. czerkaskim, ob. Białe jezioro.
Białozórka, mko w pow. krzemienieckim, w stronie połud.-zachod. powiatu, o 55 w. od Krzemieńca. Ma 2000 mk., 300 dm., 8 jarmarków. Z dóbr koronnych darowana przez Zygmunta III Zbaraskim, od których dostała się Wiśniowieckim, potem Ogińskim, nakoniec Brzostowskim. Jest tu pałac i piękny kościół paraf. pod wezwaniem Zwiastow. N. P. M., murowany. Parafia katolicka B. dekanatu krzemienieckiego liczy dusz 613. Poczta w Kupielu.
Białozorów, wś w pow. poniewieskim, nad rz. Jodą; o 23 w. od Poniewieża, parafii remigolskiej, niegdyś własność rodziny Białłozorów. Obecnie należy do obywatela Jasiukiewicza.
Białozoryszki, wś nad Wilią, pow. wiłkomierski, na praw. brzegu, między Elnokumpiem a Grabiałami, rozl. włók 22, własność Tekli Przecławskiej.
Białożyca, rz., bierze początek z jeziora Bylsa pod Długą wsią w pow. sejneńskim, i ubiegłszy 2 w. pod wsią Mizery wpada do Niemna z prawego brzegu, prawie naprzeciw Druskienik. Latem woda ledwie się sączy; na wiosnę wzbiera czasem do 10 st. Brzegi wysokie. L. W.
Białucha, druga nazwa Prądnika, dopływu Wisły pod Krakowem. Białuchą mianują także potok Robotną, wpadający do Prądnika. (Umgebung von Krakau nach einem Originale der Generalstabs-Abtheilung der 12t Truppen-Division im kk. Militaer-geogr. Institute photolithographirt, 1867). Br. G.
Białuny, okrag wiejski w gm. Rzecza, pow. wileński, liczy następujące wsie: Szałtuny, Krawczuny, Szkatuła, Pogrunda, Leszczyniaki, Leśniki, Szeszkinia, Buchta, Białuny, Podziekaniszki, Śmigle, Płócieniszki, Granica, Wojciuniszki, Płaciuniszki, Wyłazy.
Białusny-Iasck, wś, pow. ostrołęcki, gmina, Wach, par. Myszyniec, ma 1043 morg i 256 mk. W 1827 r. było tu 24 dm. i 153 mk.
Białuty, wś i folw. pow. błoński, gm. Radzików, par. Leszno. W 1827 r. było tu 27 dm. i 216 mk.; obecnie 305 mk. 2.) B., wś, powiat płocki, gmina Lelice, parafia Bonisław, ma 44 mk., 5 dm., 480 m. rozl.
Białuty, niem. Bialutten, wś, dobra i nadleśnictwo, powiat niborski, niedaleko st. poczt. Iłowo, ma starożytny kośc. katol.
Białwy, niem. Baulwie, dwie wsie, pow. wołowski, st. p. Winczek.
Biały..., ob. Bieli....
Biały, m. pow. gub. smoleńskiej; inaczej Bielsk zwane, dziś Biełyj (ob).
Biały, inaczej Biała lub Bialy Solc, niem. Zülz, m., pow. prądnicki (Neustadt), reg. opolska, nad rz. Białą, 775 st. par. n. p. m., ma kośc. katol. z r. 1400, zbudowany przez książąt opolskich, i na przedmieściach dwie kaplice; 2 szkoły parafialne: polska i niemiecka; wielu izraelitów, od 1699 uprzywilejowanych; miasto wspominane już 1226 r.; na płd. od miasta „szańce szwedzkie,“ pamiątka po wojnie 30-letniej. Około 3500 mieszk., 2000 katolików, 1000 izraelitów, 500 ewangelików; jarmarków 5 na rok.
Białybór (z Sokolem), wś, pow. mielecki, rozl. 3957 n. a. morgów, w tem 2170 n. a. morg. lasu; 116 domów; 686 mieszk.; parafia w Rzochowie; leży koło drogi krajowej z Dębicy do Tarnobrzega; ma hutę szkła. M. M.
Białybór, niem. Weissheide, wś, pow. grudziąski, pod Trzebieluchem.
Białybór, Białoborek, Białembork ob. Baldenburg.
