skiej, o 63 w. od Mitawy, o 21 w. od Bowska; posiada źródła mineralne siarczane, podobne do baldońskich, niegdyś słynne, które ściekają do rz. Ekau.
Barbestie, ob. Berbestie.
Barbura, potok górski, wypływający w Beskidzie lesistym, w lesie Barburą zwanym, w obrębie gm. Radoszyc w pow. sanockim, z kilku źródłowisk, łączących się po północnej stronie drogi gminnej, wiodącej z Radoszyc przez przełęcz Beskid (karczma 685 m.) do Paloty na stronie węgierskiej. Przeżyna wieś w kierunku północno-wschodnim; z prawego brzegu przyjmuje potok radoszycki, i po ¾ milowym biegu, przerznąwszy kolej łupkowską, uchodzi z lewego brzegu do Osławicy, dopływu Osławy. Br. G.
Barce, wś, nad rz. Jaźwinicą, pow. koniński, gm. Wysokie; rozl. mórg 133, lud. 73; wieś ta podlega wylewom Warty, od której leży o w. 4, od Konina w. 16, od Koła w. 11. Mieszkańcy prócz rolnictwa, trudnią się spławem drzewa na tratwach. B. zostały rozkolonizowane 1855 r. (Opuszczone u Zinberga)
Barchaczów, wś, pow. zamojski, gm. i par. Łabunie. W 1827 r. miała 39 dm. i 296 mieszk.
Barchlin, 1.) wieś, pow. kościański, 32 dm., 207 mk., wszyscy kat., 48 analf., st. p. w Szmiglu o 6 kil., stac. kol. żel. Stare Bojanowo o 10 kil. 2.) B., folw., pow. kościański, ob. Popowo niemieckie (Deutsch Poppen).
Barchnowy, wś rycerska, pow. starogrodzki, w pobliżu Staregogrodu, własność Grabczewskiego.
Barchów, (źródłosłów: Barch, Barcisław), wś i folw., nad rz. Liwem, pow. węgrowski, gm. Łochów, par. Kamionna. Przy samej linii dr. żel. warsz.–petersburskiej, o 3 w. od st. Łochów. W 1827 r. było tu 18 dm. i 129 mieszk.
Barci, wś, pow. trocki.
Barciany, Barty, Borty, niem. Barten, Barthen, miasto, pow. rastemborski, nad rz. Liebe, w prowincyi zwanej przez krzyżaków Bartenland, ma st. poczt., 10 jarmarków na rok, 1622 mieszk. Jestto dawny gród krzyżacki, 1377 r. obwarowany przez Winryka von Kniprode. Mieszkali tu niegdyś: biskup pomezański i mistrz krzyżacki. Dziś obok miasta leżą: dobra, wójtostwo, młyn t. n. F. S.
Barcice, 1.) wś rządowa, nad rz. Narwią, pow. pułtuski, gm. Somianka. Leży w dolinie Narwi, na lewo od drogi bitej z Wyszkowa do Serocka. Posiada kościół paraf. drewniany. W pobliżu przewóz na Narwi, na drodze z Somianki do Radzymina. W 1827 r. było tu 18 dm. i 134 mieszk. Par. B. dek. pułtuskiego, liczy 1561 dusz. 2.) B., wś, pow grójecki, gm. Drwalew, par. Pieczyska. W 1827 r. miała 16 dm. i 122 mieszk. B. Ch.
Barcice, ob. Barczyce.
Barcie, 1.) wś i folw., pow. sejneński, gm. Lejpuny. 2.) B., wś, pow. sejneński, gm. i par. Metele. W 1827 r. miała 13 dm. i 121 mieszk., obecnie ma 36 dm. i 161 mieszkańców.
Barcie, folw., pow. trocki, przy dr. żel., o 4 w. od stacyi Żośle.
Barcik, wś, pow. gostyński, gm. Słubice, par. Czermno, rozl. 550 morg., ludn. 297 dusz.
Barcikowo, wś, pow. płocki, gm. Ramutówko, par. Swięcienice. W 1827 r. miała 9 dm. i 103 mieszk., obecnie 19 dm., 212 mk.
Barcin, 1.) miasto nad Notecią, pow. szubiński, dawniej kcyński, na gruncie bagnistym; z powodu powietrza wilgotnego, często febry tu grasują. W okolicy znajdują się pokłady wapna, na przestrzeni kilkudziesięciu morgów; rocznie wydobywa się 142000 centn., które się w trzech piecach cylindrowych wypalają; 70 dm., 936 mk.; 377 ew., 422 kat., 137 żydów.; mieszkańcy są albo rolnikami, albo wyrobnikami. Jest w m. lekarz, apteka. Należy do obwodu łabiszyńskiego, do sądu okręgowego w Łabiszynie, ma kościół kat. parafialny dekan. żnińskiego, dom modlitwy protestancki i synagogę, szkołę elementarną bezwyznaniową, 159 analf. Cztery jarmarki dwudniowe, kramne, na bydło i konie. Odległość od m. powiatowego Szubina wynosi 15 kil. od stac. kol. żel. Chmielnik (Hopfengarten) 18 kil.; ma urząd poczt, trzeciej klasy, poczta osobowa do stac. kol. zel., poczta listowa do Łabiszyna. Mieszkańcy zajmowali się dawniej także sukiennictwem. B. jako miasto wpominany jest w wieku XVI. W r. 1794 odbyła się pod miastem potyczka pomiędzy wojskiem polskiem i pruskiem. 2.) B., wś, pow. szubiński, 9dm., 125 mk., 37 ew., 88 kat., 42 analf. 3.) B., domin., pow. szubiński, 3 miejsc: 1) B., 2) Julianowo, 3) Josephinenthal, 5367 morg rozl., 19 dm., 357 mk., 111 ew., 246 kat., 74 analf., st. p. w miejscu, st. kol. żel. Inowrocław o 23 kil. M. St.
Barcinek, wieś, pow. poznański, 5 dm., 48 mk., 16 ew., 32 kat., 11 analf.
Barcka ziemia, Bartonia, niem Bartenland lub Barten. Tak się nazywała w wiekach średnich część dzisiejszych Prus wschodnich, położona między terytoryami zwanemi Natangen, Wohnsdorf, Nadrauen, Galinden i Warmią. Główne jej miasto Barciany.
Barcz, ob. Barycz, rz.
Barczanie, wś, pow. wileński, na lewym brzegu Wilii, własność Fiedorowskiego.
Barcząca, wś, i Barczącka huta, pow. nowomiński, gm. Barcząca, par. Mińk. Tu 1822 r. Ign. Hordliczko założył hutę szklaną, przeniesioną później do wsi Trąbek. W 1827 r. było 33 dm. i 406 mieszk. Gmina B. należy do s. gm. okr. I i st. p. w Nowo-Mińsku. W gminie znajdują się: gorzelnia i dystylarnia
