dżiu-itsu dochodzi do jednego galona (5 butelek) dziennie.
Jedynym potrzebnym warunkiem jest, aby woda była dostatecznie chłodną i przyjemna. Wszelkie wody zsyropami itd. nie są używane przez uczących się dżiu-itsu.
Japonia posiada bardzo znaczną ilość źródeł nadzwyczaj czystej wody. Wodę tę dobrze jest cokolwiek ostudzić, gdy wychodzi z ziemi. Po kilku już dniach użycia większej ilości wody daje się zauważyć dodatni wpływ na nerki, które zaczynają funkcyonować prawidłowiej i równiej. Skutecznie też bardzo działa wloda na kiszki i na cały ustrój wewnętrzny.
Gdy uczący się dżiu-itsu czuje pewne niedomaganie, nie idzie do lekarza, ale leczy się wodą.
Od niepamiętnych czasów Japończycy tern się odznaczali, iż nie podlegali reumatyzmom. W lecie wojsko przechodziło rzeki w bród i spało na ziemi pod gołem niebem podczas ulew. W zimie spało po pro stu na polu, pokrytem śniegiem. Namiotów tam tylko używali, gdzie to było możliwe. Dawni samuraje zamiast dzisiejszych na-
