z taką łatwością, iż nie dziw, że się stały jednym z głównych artykułów pożywienia.
Często ryby podaje się surowe albo wprost z wody, zlekka przysolone. Gotowane nie spotykają się często. W domach majętnych podają je na maśle. Używają się przeważnie w formie suszonej, przyczem gotują je w wodzie, trochę posolonej. Garnek ryżu i trochę ryby wystarcza dla nakarmienia „kuli” (robotnika), ciężko pracującego 10 — 12 godzin.
Ważną także rolę odgrywają warzywa (pomidory, cebula i t. d.) i owoce. Według Japończyków pod względem pożywności na pierwszem miejscu stoi ryż, potem — warzywa, potem — ryby, wreszcie — owoce. Rzadko spotka się Japończyka, któryby w ciągu dnia nie pozwolił sobie połknąć kilka plasterków surowej cebuli.
Cebuli nigdy nie gotują. Sądzą, że traci przez to na swej pożywności. Ogórki jedzą Japończycy gotowane, zlekka posolone. Owoce spożywają najczęściej osobno, pomiędzy godzinami jedzenia.
Europejczyk, przywykły posilnie jeść trzy razy na dobę, zadowoliłby się z trudnością dyetą domów japońskich.
