Jump to content

Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/72

From Wikisource
This page has been proofread.
   — Mai encaro ? — Ma pauro sorre,
   Noun vas agué lou blanc dóu porre !
Coume l’aigo de mar Vinceneto a lis iue
   Que ie bluiejon e clarejon…
   Li vostre coume un jai negrejon ;
   E quand dessus me beluguejon,
Iéu me sèmblo que chourle un cigau de vin cue.

   De sa voues linjo e clarinello,
   Quand cantavo la Peirounello,
Ma sorre, aviéu grand gau d’ausi soun dous acord ;
   Mai vous, la mendro resouneto
   Que me digués, o jouveineto !
   Mai que pas ges de cansouneto
Encanto moun auriho e bourroulo moun cor.

   Ma sorre, en courrènt pèr li pàti,
   Ma sorre, coume un brout de dàti
S’èi roustido lou coui e la caro au soulèu ;
   Vous, bello, crese que sias facho
   Coume li flour de la pourracho ;
   E de l’Estiéu la man mouracho
Noun auso caressa voste front blanquinèu !

   Coume uno damo de gandolo
   Ma sorre es enca primacholo ;
Pecaire ! dins un an a fa tout soun creissènt…
   Mai de l’espalo enjusqu’à l’anco,
   Vous, o Mirèio, rèn vous manco !
   Mirèio, lachant mai la branco,
E touto rouginello : Oh ! dis, d’aquéu Vincèn !