Jump to content

Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/64

From Wikisource
This page has been proofread.
 

CANT SEGOUND

LA CULIDO

Mirèio cuei de fueio d’amourié pèr si magnan. — D’asard, Vincèn lou panieraire passo au carreiroun vesin. — La chato lou sono. — Lou drole cour, e pèr i’ajuda, mounto em’elo sus l’aubre. — Charradisso di dous enfant. — Vincèn fai la coumparesoun de sa sorre Vinceneto emé Mirèio. — Lou nis de pimparrin. — La branco routo ; Mirèio emé Vincèn toumbon de l’aubre. — L’amourouso chatouno se declaro. — Lou drole apassiouna desboundo. — La Cabro d’or, la figuiero de Vaucluso. — Mirèio es sounado pèr sa maire. — Escaufèstre e separacioun di calignaire.
   Cantas, cantas, magnallarello,
   Que la culido es cantarello !
Galant soun li magnan e s’endormon di tres ;
   Lis amourié soun plen de fiho
   Que lou bèu tèms escarrabiho,
   Coume un vòu de blóundis abiho
Que raubon sa melico i roumanin dóu gres.

   En desfuiant vòsti verguello,
   Cantas, cantas, magnanarello !
Mirèio es à la fueio, un bèu matin de Mai.
   Aquéu matin, pèr pendeloto,
   À sis auriho, la faroto !
   Avie penja dos agrioto…
Vincèn, aquéu matin, passè ’qui tournamai.