Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/410

   Obro vano, sutilo, alado,
   Lou Fantasti l’avié fielado
Em’ un rai de soulèu, tencho emé li coulour
   Di nivoulun : sa tramo feblo
   Fenis pèr tremoula, vèn treblo,
   E s’esvalis coume uno nèblo.
Mirèio rèsto soulo e nèco, à la calour.

   E zóu li camello de sablo,
   Brulanto, mouvènto, ahissablo !
E zóu la grand sansouiro, e sa crousto de sau
   Que lou soulèu boufigo e lustro.
   E que cracino, e qu’escalustro !
   E zóu li plantasso palustro,
Li canèu, li triangle, estage di mouissau !

   Emé Vincèn dins la pensado,
   Pamens, dempièi longui passado,
Ribejavo toujour l’esmarra Vacarés ;
   Deja, deja di gràndi Santo
   Vesié la glèiso roussejanto,
   Dins la mar liuencho e flouquejanto
Crèisse, coume un veissèu que poujo au ribeirés.

   De l’implacablo souleiado
   Tout-en-un-cop l’escandihado
Ie tanco dins lou front si dardaioun : vela,
   O pecaireto ! que s’arreno,
   E que, long de la mar sereno,
   Toumbo, ensucado, sus l’areno…
O Crau, as toumba flour ! o jouvènt, plouras-la !…