This page has been proofread.
Mancavo cènt ome à nosto galèro ;
Mai tres bastimen passèron pèr iue,
Tres bèu bastimen dóu rèi d’Anglo-terro !
Mai tres bastimen passèron pèr iue,
Tres bèu bastimen dóu rèi d’Anglo-terro !
X
Pièi quand s’envenian au païs tant dous,
Emé cènt boulet dins nòsti murado,
Emé vergo en tros, velo espeiandrado.
Emé cènt boulet dins nòsti murado,
Emé vergo en tros, velo espeiandrado.
Tout en galejant, lou Baile amistous :
— Boutas, nous diguè, boutas, cambarado !
Au rèi de Paris parlarai de vous.
— Boutas, nous diguè, boutas, cambarado !
Au rèi de Paris parlarai de vous.
XI
— O noste amirau, ta paraulo es franco,
I’avèn respoundu, lou rèi t’ausira…
Mai, pàuri marin, de-que nous fara ?
I’avèn respoundu, lou rèi t’ausira…
Mai, pàuri marin, de-que nous fara ?
Avèn tout quita, l’oustau, la calanco,
Pèr courre à sa guerro e pèr l’apara,
E veses pamens que lou pan nous manco !
Pèr courre à sa guerro e pèr l’apara,
E veses pamens que lou pan nous manco !
XII
Mai se vas amount, ensouvène-te,
Quand se clinaran sus toun bèu passage,
Que res t’amo autant que toun equipage.
Quand se clinaran sus toun bèu passage,
Que res t’amo autant que toun equipage.
Car, o bon Sufren, s’avian lou poudé,
Davans que tourna dins nòsti vilage,
Te pourtarian rèi sus lou bout dóu det !
Davans que tourna dins nòsti vilage,
Te pourtarian rèi sus lou bout dóu det !
