Jump to content

Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/360

From Wikisource
This page has been proofread.
   Es pièi un trot de chivau maigre
   Que sus l’eiròu un gardian aigre
Lis esbramasso e coucho emé de maugrabiêu.
   Es d’estrepado rabastouso ;
   Es uno terro despietouso,
   Aspro, secado, sóuvertouso,
Que respond coume uno iero ounte caucon, l’estiéu.

   Mai à mesuro que declino
   Lou sant soulèu, de la toumplino
Li blastème, li brut, se fan rau, mourtinèu ;
   Toussis la manado gancherlo
   Aperalin ; souto li berlo
   Calon li clar dindin d’esquerlo,
E canton mai li merle au bout di long canèu.

   Tout en parlant d’aquéli causo,
   Em’ soun panié de cacalauso
Davans la chatouneto anavo lou drouloun.
   Lindo, sereno, acoulourido
   Pèr lou tremount, la colo arido
   Emé lou cèu deja marido
Sis àuti peno bluio e si grand testau blound ;

   E lou soulèu que, dins la cintro
   De si long rai, plan-plan s’enintro,
Laisso la pas de Diéu i palun, au Grand-Clar,
   Is óulivie de la Vaulongo,
   Au Rose qu’eilavau s’alongo,
   I meissounaire, qu’à la longo
Aubouron soun esquino e bevon lou vènt Larg.