Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/296

   Entre parèisse, tout l’eissame
   Desfourrelèron li voulame,
E dins l’èr au soulèu li fasien trelusi,
   E li brandavon sus la tèsto,
   Pèr saluda ’mé faire fèsto,
   Mai à la troupelado agrèsto
Dóu pu liuen que Ramoun pousquè se faire ausi :

   — Benvengu sias, touto la bando !
   Ie cridè ; lou bon Diéu vous mando.
E lèu de ligarello aguè’n brande noumbrous
   À soun entour : — O noste mèstre,
   Toucas un pau la man ! benèstre
   Posque emé vous longo-mai èstre !
N’i’aura de garbo à l’iero, aquest an, Santo Crous !

   — Noun fau juja tout pèr la mino,
   Mi bèus ami ! Quand pèr l’eimino
Aura passa l’eiròu, alor de ce que tèn
   Saubren lou just. S’èi vist d’annado
   Que proumetien uno granado.
   À fai d’un vint pèr eiminado,
E pièi fasien d’untres !… Mai fau èstre countènt.

   E ’mé la fàci risouleto,
   Toucavo en tóuti la paleto ;
Amistadousamen parlavo à Mèste Ambroi,
   E tout-bèu-just prenien la lèio
   De la bastido, que : — Mirèio !
   Garnisse lèu la cicourèio,
E vai tira de vin, cridavo, tron-de-goi !