Jump to content

Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/174

From Wikisource
This page has been proofread.
   Ourrias vèi que biòu à-n-abatre…
   E n’en demoro encaro quatre ;
Mai coume lou daiaire es à toumba lou fen
   Tant mai ardènt que mai n’en rèsto,
   I durs esfors de la batèsto
   Sèmpre que mai éu tenie tèsto,
E de quatre animau despouderè li ren.

   Taco de blanc, bano superbo,
   Lou que restavo toundié l’erbo…
— Ourrias ! n’i’aproun ! n’i’a proun ! tóuti li vièi vaquié
   Ie cridèron. Vano restanco !
   Contro lou brau di taco blanco,
   Lou ficheiroun pausa sus l’anco,
Relènt, despeitrina, deja se bandissié.

   Zan ! coume en plen mourre l’encapo,
   Lou ficheiroun volo en esclapo.
L’atroço pougneduro endemounio lou brau ;
   Lou toucadou ie sauto i bano,
   Parton ensèn, e de la piano
   Ensèn afoudron lis engano.
Sus si lòngui fourquello apiela d’a chivau,

   Li vaquié d’Arle e d’Aigui-Morto
   Tenien d’à ment la lucho forto :
À vincre, tóuti dous furoun, acarnassi,
   L’ome doumtant lou biòu bramaire,
   Lou biòu empourtant lou doumtaire,
   E’m’un lengau escumejaire
Lipant, tout en courrènt, soun mourre ensaunousi.