Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/138

   Aqui li femo ressantèron ;
   Li rous coucoun di man toumbèron…
E cridavon à Noro : Oh ! digo, digo pìèi
   Ce que faguè, ’n estènt moungeto,
   Magali, que deja, paureto !
   S’èi facho roure emai floureto,
Luno, soulèu e nivo, erbo, auceloun e pèi.

   — De la cansoun, reprenguè Noro,
   Vous vau canta ce que demoro.
N’erian, se m’ensouvèn, au rode ounte elo dis
   Que dins la clastro vai se traire,
   E que respond l’ardènt cassaire
   Que i’ intrara pèr counfessaire…
Mai d’elo tournamai ausès l’entravadis :

 

— Se dóu couvènt passes li porto,
Tóuti li mounjo trouvaras
Qu’à moun entour saran pèr orlo,
Car en susàri me veiras !

— O Magali, se tu te fas
   La pauro morto,
Adounc la terro me farai,
   Aqui t’aurai !
​