Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/56

From Wikisource
This page has been validated.
48

LEONIDO. O! Indi gid!

SATANAS. Nakita mo’ng gahum ko’g kusog?

Ang gamhanan nga mga kalag
Nga sa kalibutan nagahari,
Nagatuloman sa akon tingog;
Sunda’ng akon banlog nga hayahay;
Pamati sa akon: kon mapailubon
Talikdan mo’ng bag-o nga pagtuo,
Kag may hinulsol, sa akon dambana
Sa daku nga paghandum maabot ka,
Hatagan ta’y palad, kalipayan,
Kag imo na’ng imo ginahandum:
Suba nga sa tiil mo gadalagan,
Gaganoy sang dyamante kag mutya;
Ang hangin nga imo ginaginhawa,
Diin galupad linibong’ pispis;
Inang’ mga balay kag lagwerta,
Mangin imo kon sa gilayon
Sikwayon mo’ng bag-o nga pagtuo
Kon pakalauton nimo’ng ngalan
N’ya nga ining’ pandot sa iya nahalad;
Apang, kailo kal kon sa pagsumpong
Maghandum kang’ di magtuman sa akon.
Kay sa tiil mo karon nga daan
Mabukas ang mahigko nga duta,
Nga ilubong ka sa iya tigalbong,
Subong sang paglubong sa balas
Sang diutay nga tinulo sang tubig
Kon ang tanum layungon sang adlaw.

LEONIDO. Wa’y pulos nga buot mo ako pasudlan

Binuang nga hadlok sa imo hambal;
Wala sing pulos nga magdumdom ka
Nga ako mabihag sa imo pagtuo;
Di mas-a’ng anak nga kristuhanon
Nga mapahadlok sang panulay,
Sa atubang sang Anak ni Maria
Ang dayon nga Impyerno nagakurog.
Kalag nga butigon!
Lakat, layas ka sa kadudolman,
Didto sa puloy-an sang panaghoy
Kag sa wa’y langan nga kahuloy-an!. . .

SATANAS. Hanti, kay amo ina’ng imo luyag,

Kinahanglan nga ikaw mapatay: