Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/176

168

Nga si Flavio, si Tito, sa matain-is nga

tingog

Sila nagsiling sa akon: “O Claudio, kanii

sa imo

Nagapalangadi. “Pana nga mataliwis

Sa akon tagipusuon matalas nagdulot.

ADRIANO. Ang pagbuot ni Trajano kag Comeliong’

mabangis

Nagpabulag sa Roma sang isang’ tawong’

maisog.

Isa ka kristuhanon nga sinang’ pagbulot-an

Nagtamay. Nakasub-an ko gid nga ako

nagtuo;

Sa among’ pagtuluohan; ginakasub-an ko gid

Pagtuman sang sugo ko ginpilit nakon si a

Nga sia akon ginpapati sa diwa nga

gamhanan,

Pagpati nga kumoha sa akon sang

isganan

Nga Tigpunong’ bumiya sa sakop yang’

naglapta.

CLAUDIO. Ang matuod, sila di bagay kaluoyan

Sina bagay kita aton... gamhanan gid

nga Diwa

Galuntad, nagamando, maawaon

gadumala....

Sa iyang’ luyo madangat man isang’

kinabuhi.

Kapagkabakod nga aton nakita ang madamo,

Nga kristyanong’ nag-antos, may luyag nga

nagpaulog

Sila sa kamatayon: sina gapadungog

Sila sa Diwang’ himpit, Diwa nga

kristuhanon

Nga amo ang taghimo sang Ulogan nga

putli!

— KATAPUSAN —

―oOo―