Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/151

143

Kag mga kinagahod sang mga hinangiban!

Kon nagsunod ka sa akon pagpangita'y mga

syudad,

Dapat man magsunod ka sa akon sa

ginharian

Nga wala'y katapusan....

FLAVIO.Ikaw nahigugma ko

Sa gugma sang anak nga mahinigugmaon;

Apang luyag mo ako mapatay buylog sa imo?

EUSTAQUIO. Di igpulong nahigugma mo ako, kay gapadugang

Ka sang akon kasakit! Samtang imol

natan-aw

Tang' wa'y ka sang dalayon kag putli nga

kaayuhan...

Apang di magpakita sang gugma nga di

tunay.

FLAVIO. Wa'y ako gapakita, ginuo. Ang mataas

Nga Jupiter gasanghid sang kaputli sang

dughan

Nga ginasilabsilab sang kalayo sang gugma.

Apang kon wa'y ka kaawa sa kaugalingon

nimo;

Si Tito mapatay sa mapintas mong'

handum.

Subong man mapatay anak mong' magulang

Nga kon, itugot nimo, akon sia ipakilala.

Apang agud nga dili sia mapatay taguon

Ko sia sa imo panulok.

EUSTAQUIO. Kag gugma ina? Indi;

Kundi isang kasakit. Kag isa ka lita

Nga inyo ginpatupato sa pagpaumpaw

amaynon

Ko nga tagipusuon. Nakilala ko'y maayo

Ang kaisog nimo Flavio, kag napasalamatan

Ko ang mabinalak-on nimo nga paghigugma.

FLAVIO. Indi isang' lita, wa'y mo pa makilala

Ang guma ko nga lamang sa imo akon

ginabatyag.

Apang sugiri ako, luyag mong' mapatay