Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/113

From Wikisource
This page has been validated.
105


Nga nabatian mo sa akon, labi’ng sa Kapitolyo
Nga pagabatunon mo sa atubang sang kaligdong
Sang Senadong’ halangdon, sa atubangan nakon.

EUSTAQUIO.
O ginuo, di ko luyag ang padya handumon
Sa pagdaog kong’ nakuha batok sa mga Dacio!
Napangayo ko lamang, ginuo, nga ikaw malipay
Sa mga kabudlayan nga wa’y pulos sa Roma
Ginhalad ko. Tungod sa imo ipakita nakon
Ang akon kabalaslan. Sa kusog ko kag kaisog
Nga nadayaw mo, tuman na nga malutos nakon
Mga Partong mabangis. Kay Tito kag Trajano
Nagtuon ako sang away; sa dambana mong’ maayo
Ako nagbalik, santu sa tudlo nila sa akon
Pulos away’ng buhat ko. Ang tuman na kadamo
Nga mga kadungganan, kabansagan sa akon lang
Tamang’ pagpadako sang mga kabudlay ko.
Apang huo; batunon kong’ padya’ng pag-awayan
Diin ako makig-away sa akon mga kasumpong.
Wala ko gid matun-i sini ang pagdumili
Sa mga magbubuot ko nga mga dakhari,
Sanglit maayong’ taliaway dapat ko ina himuon.

ADRIANO.
Hanti tan-awa, Eustaquio, sa pinuno nasayran
Ko nga nagsunod sa imo tubtob sa bulogtaan*
Nga ang mga taliaway mo sa imo nagadayaw

  • Bulogtaan — Campamento, sa Kinasila ukon duog nga ginabutangan sang mga taliaway.