Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/111

From Wikisource
This page has been validated.


103
Nga indi ko sia makita tungod sa mga
kahoy,
Sa kaingod nga binukid, sa kabinali lamang
Nag-abot ang daludo sang madamo nga
tubig
Nga sa suba nag-awas sa tanan nga suok,
Kag sa akon sia nawala. Sa akon nadangatan
Sa banta ko nanumdom wa’y palad kong’
amay
Amo man sang baha ukon ayhan sang
gutom!
Kuntani napatay ako, apang ang langit
Naghatag sing kaawa; kay daw patay sa
tubig
Bakerong’ maluluy-on ang nagkuha sa akon
Kay dayon dinala ako sa payag niya.
Pagsapupong’ amaynon iya ako ginhatagan.
Sang ako mabakod na, gintun-an ko’ng
kinaalam
Sang pagkataliaway; kag sa dakong’ kabakas
Sinunod ko’ng hayabay, mga agilang’
romanhon
Sa mga inaway sa Istrio kag didto sa Danubio
Nga madalag-on sa imo pungsod ako
bumalik.
Yari akon mga tanda nga sarang
magpabakod
Sang katunayan kon sia akon masumalangan
Sa patag kag sa inaway, sa mga
ginharian. . .

CLAUDIO. Si Adriano gakari diri nayon. . . Paghipos

__________
IKAP-AT NGA GWA
Si Adriano kag mga ginhamhal upod
sang mga hukom
Kag nawad-an sing kalipay karon,
Gabakho sa gahum sang dumoluong
Kag sa amat-amat sia napatay
Sa kamot sang Espana nga di matinuohon!
Apang, kon luyag niya akon sia nga ihilway