— 232 —
yag sa amó nga pamatan-on sa sulud sang malauig nga mga adlo sang ila pag ulupud.
Sang ubus na masayuran ni Lucia ang bug-os nga paghigugma sa iya ni Fernando, pinanga yo niya sa amó nga pamatan on nga ipahayag sa iya mga guinicanan cag pangayoon niya ang ila bunayag nga pahanu ut cay sia magasu nod lamang cag dili sia macabatas maglalis sang mahal nila nga pagbulut an
Sa pagtuman sadtong bil dhon nga pinanga bay, sang madason nga hapon pinangayò ni Fernando ang camut ni Lucia sa iya mga talahoron nga guinicanan cag ini sila nga nahagugma sing dacù sa dungganon nga panimuut ni Fernando, ualà na macapamalibad. Guinbaton nila sa maayo nga cabubut on ang paghigugma ni Fernando nga guinabalad sa ila maanyag nga anac, cag uintug an nila sa amó nga pamatan on ang camut sang ila bug tong nga manunubli.
Sang ubus na mahatag sang inga guirica nan ni Lucia ang isa ca pahanugut cay Fernando, guinhambalan nila ang pagpacasal sa duha ca maanyag nga pamatan on, cag sa ca tapusan, pinangayo ni Lucia sa iya mga guini canan nga didto sila magabaton ni Fernando sang dih malubad nga calig unan sang mga minyò sa imol nga simbahan sa Fundación, sa simbahan nga nagbilin sa ila sing madamù nga handuman, cag amó ang matuud nga sacsi sang ila mahirup nga pag-inabian sa su lud sang malauig nga mga adlao
Sa ualay anano nga pamalibad, pumasugut ang mga malolò nga mga guinicanan ni Lucia sa iya matahum nga caisipan, cag sang ma lapit na ang adlao sang pagpacasal sa ila,
