— 111 —
ang iya mga mata cay tumulo ang iya luba
—Indi ca sina matingala cay talagsa lang caron ang ualay casaquit nga guinabatya. Ang acon sa bantá co, labi pa sang sa imo.. —dinulu gan ni Fernando ang iya paghambal.
—Nga a man? Anano ang nahanabó sa imo? tumuloc sia sa cay Fernando cag maquisayud sa dacu nga cabalaca.
—Patay na si tatay!
—Casan o mapatay?
—Sining camatay man nga nagligad.
—Pagca uslay palad sa imo Feroandol — pulong ni Lucia sa tuman nga ca-aua, —Sin o na lang ang upud mo caron nagapangabuh?
—Binaya an co ang balay, cay dinala aco sang Parí sa convento.
Ma ayo pa matuud con dira ca nalang sa iya
— Yndi naman sia bu ut nga maghalin aco sa iya cag nanug an sia nga patun-on nia aco guihapon.
—Hanti man, indi ca gali magralisud. ¿Apang anano ini? Calauig na sang aton linactan cag amo man nga sunod sa aton i Fernando,― tinuluc nia ang iya upud nga tigúlang cag nag hinay ang ila lacat.
—Nga-a, ¿di-in bala camo macadto? —nangu tana sa iya si Fernando.
Macadto cami amon sa patio cay madu-ao aco sa linubogan ni nanay.
—Con amo updan ta nalang camo. Balic ca nalang sa Convento basi con ma auat ang imo didto mga buluhaton.
—Indi ah! uala aco didto sing libang. Dumayon ang ila paglacat tutub sa Patio cag uala mautud ang ila paghambalay sa dalan
