pagtan-aw nga hayag na ang luyó sa balay
ni Minay ug mahawan, nakaingong: "Mao
na kini karon. Mahawan, mahayag, dili kita
pagakulbaan ug sama sa usa ka dumogan.
Sa pagkataod-taod, nabati kiní:
—Iskol—miingon si Minay.
—¡Minay—mitubag si Isko.
—Karon—nagpadayon si Isko-anía kana gayud. Kagabii hilabihang antus ko. Marika, Minay, marika, ayaw kahadlok.
Dinhi migulho pagkalit ang igsoong lake ni Minay ug gilutos si Isko nga nagkabuang ug dagan hangtud nga hibiyaan ang ikog sa pagi. Naligo sa singot nga mabugnaw, gahangos ug nanakmol, miabut si Isko sa iyang balay ug nagkanayón: "Maayo niini polis ang dad on ko kong mangayog tagbo si Minay. Dili kini mahimo: mamatay ako sa kanunay nga dinaganay".
Ug nahikatulog, nagdamgo sa mga parayeg ni Minay nga wala niya hiagumi....