lig hawid kaniya, gipuspusan sa tumbok ug
nahub-an-sa saya sa dinagan. Ang malomo
nga Loleng, tungud sa kaulaw, mihilak ug mipauli sa ilang balay.
Usa ka polis, tapus ang tungá sa takna nga pinangita kaniya, miabut. Giduol si Amboy nga nagligidligid sa yuta, gipikpik ang paa ug gisultihan:
—Uy, tawo, bangon. Polis akó. Bangon na. Dili ka mobangon? Ania bayay porras.
Si Amboy bisag hubog giabut ug kahad lok ug mibangon. Nahinumdum siya nga ang mga pilipinhon polis dili mahadlok sa hubog, labi na kong kini maoy pilipinhon.
—Karon mouban ka kanako—matud sa polis—ug adto ka pahulay sa munisipyo.
—Oo, mahimo. ¿Kinsa ka ba? ¡Ah! polis, polis ka diay. Akó dili mahadlok bisan asa da pit. Akó anad na kaayo sa inyong bilanggoan gaangso...
Ang mga tawo nangatawa. Ang polis wala magtingog: maligdong ang iyang nawong, namulá. Samtang nagpadulong sila sa munisipyo, sa Tiyanggihan walay laing gisultihan kong dili si Amboy da. Ang usa moingon nga maayong patagmon aron mabalhin ang batasan ug dili na magantus ang iyang banay. Ang usa usab mipahayag nga angay ilakip sa silot ang mga "tendera" nga baskog mogalagala kang Amboy aron lang makasapi.
Mihagtok na ang ika 8 ang takna. Ang Karbon nagakamingaw. Mao day gatugaw niadtong kahilum ang maalangisig nga iwik sa mga baboy nga giihaw niadtong gabhiona..
