Jump to content

Page:Irische Texte 1.djvu/66

From Wikisource
This page has been proofread.
44
I 5 Broccan’s Hymnus.

tionem, quandam non parvam, sed grandem lardi partem cum cane dimisit. Et cum esset inquisita, non alicubi, sed in loco ubi canis solebat esse, mense transacto intacta et integra reperta est. Non enim canis ausus est comedere depositum beatae virginis, sed custos patieus lardi et idoneus, contra suum solitum morem Divina re­frenatus virtute et domitus exstitit.

Zu V. 47, 48:

17. …Nam cum aliquis indigens cibo pauperum eam rogaret, illa ad eos qui carnes eoxerant, ut ab illis aliquid pauperi deferret, festi­navit. At illorum unus stolidis­simus famulus, qui carnes coxerat, in­sipienter partem nondum carnis coctam in albatum ipsius sinuatae vestis recepta­culum trans­jecit, et sic illa non suf­fuscato mantili sed in suo candido colore manente portans pauperi tribuit.

Zu V. 49–52:

18. …Confluentibus enim ad eam undique pauperibus et peregrinis, ingenti fama virtutum et nimiae largi­tatis tractis, accedens inter eos ingratus quidam leprosus optimam de armento vaccam cum optimo vitulo omnium vitulorum simul sibi dari poscebat. Nee ipsa ejus audiens preces distulit, sed mox illam quam optimam didicit de omnibus vaccam et alicujus vaccae vitulum elegantem et optimum roganti infirmo volun­tarie donavit[1] et miseri­corditer suum cum illo trans­mittens currum per iter longum et latis­simum campum, ne molestiam in vacca minanda infirmus longo fessus itinere sus­tentaret, vitulum post tergum ejus in curru poni praecepit. Et sic eum vacca lingua lambens et tamquam proprium diligens nemine eam cogente usque ad loca destinata consecuta est…

Zu V. 53, 54.

19. Et quodam intervallo temporis alii nequissimi fures, qui nec Deum nec homines vere­bantur, de alia provincia ob latro­cinium venientes et per amnem grandem facili meatu pedum egredi­entes, boves ipsius furati sunt. Sed eos eadem rever­tentes via impetus ingentis fluminis in­undatione aquarum subito facta con­turbavit. Non enim flumen instar muri erectum scelestis­simam boum fraudem B. Brigidae per se transire permisit, sed eos fures demergens et secura trahens (sic), boves de eorum manibus liberati loris in cornibus penden­tibus, ad proprium armentum ac boekium reversi sunt.

  1. V. 50 wird aber erst verständ­lich, wenn man eine weitere Angabe be­rücksich­tigt, die sich findet Vita S. Brigidae Auctore anonymo, cap. VII, 49 (l. c. p. 124): Tunc elegerunt optimum vitulum et di­mittentes illum, occurrit ei cum gemitu magno optima vaccarum, et in tantum se invicem di­lexerunt, ut paene nullus posset soparare eos.