— 14 —
le e są ledze, co dobre czase pamjętają: tak e mjasta zamjenjają sę njeros na wse. Jak steri ledze pówjodają, beło przed tim wu nas wjele mjast, co teros sa wsamji, bó dze przed tim stojeł kóscoł, tę teros często stoją kószare, a dze przed tim beł jaki pałac abo dwor, tę teros je chałupka wógrodnjiczo. Tak pod meho wójca checzamji bełe e są sklepe e kóretorze, co prowadzą wje Bog dze. Ste przeczene muszeł tu przed wjele lati bec jaki wspanjałi ząmk. Ale chóc sę mjasteczka e mjasta we wse wódmjenjają, to jednak sweho mjona njigde njetracą. Tak jobe mog Wpane wjele pókazac, co teros są wsamji, a jednak mają nazwjistka mjast nech downech. Ale wó tim ju gwesno je dosc.
P. Moj Bracje, powjedź mji też gdzje jest ta puszcza, w ktorej zostawał Christus?
K. Moj Panje, jo sę dolebog na mapach czele krajobrazach njeznaję; ale gwesno mdze Wpon lepjo wjedzeł, dze są puszcze Vałdowskje, a tę Kristus wóstoweł.
P. A wjęcej mjast już njemasz?
K. Pan gwesno njeros z ewanjelije czeł, że wumjarłeho njesle z Naim, chtereho Kristus wskrzeseł; a to mjasteczko je,
