Za tim at estaifob plo spodeladiped Volapükakluba zenodik löstänik in Wien, efe me lovepolot poedota poedela obik netik Petőfy Alexander, patiädöl: „Tik at obi egelo vexadom…“ (Nüm 1. konleta at); e bi söls xamels esepükoms okis dö vobäd oba göniko e kludo ebestimoms obi ko diped pedabegöl: so egetob yofi lovepolön floledis nog anik jönik se gad so liegik poeda nugänik, ed emaniföfob aniks otas in „Volapükagased“ söla Dl. Obhlidal Moriz e in „Zi vol lölik“ söla Dl. Lederer Siegfried, kels elaboms löfadigiköfi manifön kolümis bledas omas plo maniföfam at.
Nünob konleti at smalik Volapükaflenes, das lucödät pemojedöl ini vol, vo! nedesäniko, fa söl Harrison tefü neyumäl volapüka fomes subimik poedama podefibom dunliko.
Ob, kel ejäfob mödo musigi e poedi, tuvob, e ko ob tuvoms i votikels, das vokala-e foma-
