- 135
quisle me, nagkanayon ang iyang mga matang masolob-on, samtang ang iyang ngabil nagbagotbot: linintilkan! Kawang lamang
ang iyang pag-ubo, ang pag-inat sa dughan sa iyang sapot, motukod na man sa usa niya ka tiil, unya sa pikas, apan wala gayud
siya makahunahuna sa igtutubag.
— Tan-awon ta, unsa may mahitabo? nangotana pag-usab ang magtutoon, nga daw nalipay kaayo sa gisangputan sa iyang mga katarungan.
— Ang bibingka, — mihunghung si Pelaez, ang bibingka.
— Hilum diha, kuwanggol, misinggit nga naglagut na ang alaut nga batan-on nga aron sa paggawas niadtong kalisud, makig-away na lamang.
— Amber, Juanito, kon makatubag ka ba sa pangotana, nangotana ang magtutoon kang Pelaez.
Si Pelaez, nga maoy usa sa iyang mga pinangga, mihinaypagtindog, apan gisiko una si Placido Penitente, nga maoy sunod kaniya sa lista. Kadtong pagsikoha, sa ato pa:
Pamati ug tudloi ako!
— Nego consecuentiam, Pari, — mitubag nga wala magduhaduha.
— Diay, na probo consecuentiam! Per te, ang ibabaw nga hinlo mao ang ginganlan ug samin . . .
— Nego suppositum, misanta si Juanito, sa diha nga nakaalinggat siya nga gibitad ang iyang amerikana.
— Unsa? Per te . . .
— Nego!
— Ergo, alang diay kanimo ang atua sa likod makausab sa tu-a sa atubangan?
— Nego, misinggit nga labi pang mainiton, kay nakabati siya nga gibitad ang iyang amerikana.
Si Placido, nga mao ang nagatudlo, migawi sa walay katahap sa kalaki nga ininsik: ang dili pagpasulod sa bisan kinsang langyaw, aron dili siya maulipon.
— Unsa, man lang diay ato?, nangotana ang magtutoon nga naglibug ang ulo, human motan-aw sa masupilon nga tinon-an; makausab kun dili makausab ang ipilit sa likod sa kahimtang sa atubangan?
